2 jaar geleden combineerde Nadine Visser de horden nog met de meerkamp en werd ze op beide disciplines 7e. Inmiddels heeft ze zich gespecialiseerd en volgde een 6e plaats op de 100 meter horden. ,,Maar mijn tijd is nu veel beter. Ik boek nog steeds progressie.”
Door Pim Bijl
Nuchter deed ze haar verhaal na afloop van de finale. Van een 6e plaats slaat ze anno nu niet meer steil achterover. Maar ze verbeterde haar Nederlands record van 12,71 in de halve finale tot 12,62 en in de finale liep ze 12,66. Twee uitstekende races dus, hoewel het podium na een minder slot met twee moeizame hordenpassages er in de eindstrijd niet in zat. De Amerikaanse Nia Ali won in 12,34, landgenote Kendra Harrison pakte het zilver en de Jamaicaanse Danielle Williams het brons. ,,Maar mijn tijd nu is veel beter. Daar had ik 2 jaar geleden het brons mee gepakt. Ik boek nog steeds progressie.”
Ze moest het langst van iedereen in de Nederlandse equipe wachten in Doha. Pas op dag 9 en 10 kwam de 24-jarige Visser in actie. ,,Ik was bang dat ik veel te nerveus zou worden, maar ik vond het fijn. Het ging goed. Ik ben blij dat ik naar de finale ging en dat ik kon meestrijden om de medailles.”
Volgens haar coach Bart Bennema staat Visser, dit voorseizoen Europees kampioen indoor, pas aan het begin van haar hordencarrière. Wereldkampioene Ali is 30 jaar en moeder van twee kinderen. ,,Toch heb ik voor mijn gevoel al veel toernooi-ervaring. Maar inderdaad, ik kan nog een hele tijd mee.” Credits gaf ze aan haar coach Bennema, die met zijn groep een moeizaam seizoen kende. ,,Ik heb vertrouwen in Bart. Opnieuw heeft hij mij op het juiste moment in vorm gekregen.”