Wout Weghorst tegen Wouter Goes. Een duel waarvan iedereen verwachtte: dit loopt mis. Het gebeurde ook; een karakterbotsing. Goes provoceerde Weghorst, Weghorst plantte een elleboog, Goes wil een handje, Weghorst weigert dat handje. Een gevecht, een soort boevenverhaal. Wel een hele slechte dan, merkt David Endt, oud-teammanager van Ajax op: "Dan is het wel een boek voor kleuters." Een uitgebreide ontleding van de strijd tussen deze twee.
Het duel tussen Ajax en AZ was tegelijkertijd een duel tussen Wouter Goes en Wout Weghorst. De twee staan bekend om hun fratsen, hun gedrag en hun streken. Precies dat lieten ze tijdens het duel ook weer zien.
David Endt, die Goes al langer volgt en zelfs even zaakwaarnemer van Weghorst was, zag dat ook. "Goes speelt graag de gemenerik, vanuit een voorbeeld van wat hij denkt dat Latijns georiënteerde ovetballers doen", ziet hij. "Maar hij mist de verfijning."
Geschiedenis van Goes
In de ogen van Endt speelt de AZ-verdediger te veel een rol. "Daarom valt hij ook te vaak door de mand, omdat het te gespeeld is." Endt komt vaak bij de jeugd van AZ kijken en volgt de verdediger in die hoedanigheid al heel wat jaar. "Hij overspeelt zijn hand een beetje, hij is te veel bezig met iets wat hij niet is maar graag wil zijn. De bedoelingen zijn misschien wel goed, maar er moet iemand zijn die hem begeleidt in het irritant zijn", roept de oud-teammanager op. Zijn handen jeuken soms, bekent hij.
Hij vindt dat er niet direct geoordeeld moet worden over Goes, maar meer het proces van de speler moet zien. Het leerproces. "Je kan het randje opzoeken, de tegenstander het bloed onder de nagels vandaan halen, maar wel gedoseerd. Er moet iets tegenover staan, bijvoorbeeld overdreven vriendelijk zijn wanneer je iemand omhoog helpt."
Amateur-acteurs
Het is voor Endt tekenend en ergens ook wel weer bijzonder dat hij precies botst met iemand die ook de rafelrandjes in zijn karakter heeft: Weghorst. "Ik zag eigenlijk twee amateur-acteurs met elkaar in gevecht deze wedstrijd. Het was een showdown waarbij elke vorm van raffinement ontbreekt, dat is nou net het verschil tussen een topvoetballer zijn en een pseudo-topvoetballer."
Endt kent Weghorst maar al te goed en omschrijft ook zijn persoon. "Vroeger kon hij tekeer gaan tegen het publiek, zij keerden zich dan tegen hem en dat vond hij prettig. Maar het gaat er uiteindelijk om hoe je om gaat met de omstandigheden en daar was hij dan niet zo slim in. Dat vertelde ik hem dan, maar hij vond het nooit zo interessant wat anderen ervan vonden. Hij deed gewoon zijn ding."
Eigen oorlogje vechten
Precies dat kwam ook terug na afloop toen Weghorst voor de camera verscheen na de wedstrijd. Hij vond uiteindelijk niet dat hij een elleboog gaf. "Vanuit zijn positie zal hij misschien ook nog wel gelijk hebben, omdat hij dat nou eenmaal vindt. Maar in het topvoetbal gaat het erom jezelf steeds een beetje beter te maken. Om intelligent te zijn naast de harde emotionele kanten die het voetbal ook heeft, pas dan ga je naar de top toe. Cruijff was ook gemeen, maar niemand herinnert zich dat."
Of Weghorst dat in zich heeft, dat waagt Endt te betwijfelen. "Daar moet je ook een beetje talent voor hebben en ik denk dat Wout dat in zijn oprechte simpelheid niet heeft. Om op die manier bijna filosofisch naar het voetbal te kijken. Wanneer ben ik nuttig voor mijn team en wanneer ben ik mijn eigen oorlogje aan het vechten?"
Heethoofden als Suarez en Ibrahimovic
Endt maakte in zijn carrière wel meerdere spelers mee die rafelrandjes hadden, de één kon daar mee omgaan en de ander niet. In zijn tijd als teammanager bij Ajax moest hij dealen met namen als Luis Suarez, Zlatan Ibrahimovic maar bijvoorbeeld ook Jaap Stam. "Je wil hen inzicht geven in de effecten die hun gedrag losmaken. De ene speler staat open voor die wijsheid van een oude man en die ander denkt laat die oude man maar lullen."
Uiteindelijk bereikten alle drie de wereldtop, dus is er een op een moment iets gebeurd waardoor ze zijn gaan leren. "Suarez had dat wel weer wat minder", weet Endt. Maar over Ibrahimovic heeft hij een passend voorbeeld: "Ibrahimovic had in het begin ook zeker last van zijn karakter. Ik heb hem in het begin overtredingen zien maken omdat hij geprovoceerd werd, maar bij hem was het duidelijk een leerproces. Later deed hij spelers alsnog pijn, maar dan was het niet te zien. Hij leerde het te maskeren. Slim en intelligent."
De gemiste kans
Maar volgens Endt is er al helemaal één moment waardoor deze clash tussen Wouter en Wout zo groot werd, en dat was na afloop van de wedstrijd. "Je beseft niet hoe sterk dat gebaar van wél een handje geven kan zijn, voor allebei. Ze laten allebei zien dat ze niet altijd de limieten kennen, maar als ze dan wel een hand geven... dan sluiten ze de vrede, al is het maar een gebaar. Dan hadden ze laten zien van: oké, dit is het strijdperk en daar buiten gaan we gewoon weer verder. Maar dan laten ze zich toch weer kennen."
Een gemiste kans, vindt Endt om het af te sluiten: "Juist als je dan zo'n gebaar maakt, dan toon je je werkelijke kracht. En dan ben je dus ook in de toekomst geloofwaardiger dan wat je nu bent."
)