DELEN

Naïeve John Heitinga mag het zichzelf aanrekenen dat hij bij Ajax als jongen van de club het kind van de rekening werd

Rick Kraaijeveld • 04:00, 07-11-2025
Naïeve John Heitinga mag het zichzelf aanrekenen dat hij bij Ajax als jongen van de club het kind van de rekening werd
i

John Heitinga acteerde te veel uit liefde voor de club. ©Getty Images/Beeldbewerking Sportnieuws.nl.

Rick Kraaijeveld • 04:00, 07-11-2025

Het vertrek van John Heitinga komt voor niemand als een verrassing. Het kind van de club stapte in schoenen die hij nog lang niet past. Al het advies om het niet te doen sloeg hij in de wind. Een moedige keuze, maar zijn moed is nu wel zijn ondergang. Zijn trainerscarrière loopt een deuk op. Dat is stank voor dank vanuit Ajax, maar het was ook een beetje naïef van Heitinga. Dit had hij kunnen en moeten zien aankomen.

In het begin leek iedereen er vrede mee te hebben dat John Heitinga het zwaar zou krijgen. Evenaren wat Francesco Farioli had gedaan, maar dan met Ajax-voetbal, dat was een loodzware klus. Maar! Die tijd zou hij wel krijgen, dacht men. Ondanks dat iedereen het hem afraadde, ging de clubman toch te werk. Hem was immers tijd en ruimte beloofd. 

Ajax had dit moeten weten

Kroes sprak over opnieuw beginnen nadat Farioli wegging. Zonder verwachtingen dus, dat is niet zo gebleken. Daar zit de eerste fout. Ajax kende de problemen én wist wat voor persoon ze binnenhaalde. Hij was nota bene al eerder werkzaam voor Ajax. Kroes had dan nee moeten zeggen en niet vier maanden later. 

De eerste scheurtjes ontstonden in de voorbereiding, waarin Ajax ontzettend wankel oogde. Heitinga had aanvallend voetbal beloofd met hoge druk. Dat kwam kwam er, mar de verdediging was zo lek als een mandje. Dat kwam mede door de transferperiode. 

Het versterken van de selectie was een drama. Heitinga riep om bepaalde versterkingen, maar kreeg die niet. Nog voordat er ook maar een Eredivisie-wedstrijd gespeeld was, knetterde het al bij Ajax. Daar zit ook het probleem, los van of Heitinga de juiste man voor Ajax was, moest hij het ook met erbarmelijke middelen doen. Een selectie die totaal uit het lood geslagen was en niet in balans was zoals bij zijn voorganger. Daar kan geen enkele trainer wat mee. 

Schouders eronder

Heitinga zette de schouders eronder, gooide zijn ziel en zaligheid erin, maar prestaties bleven uit. In topwedstrijden in Nederland tegen PSV en FC Twente werden er sprankjes hoop gezien: zoals Oscar Gloukh. 

De speler waarmee Heitinga de supporters tegen hem in het harnas werkte. Iedereen was enthousiast over de technische speler, maar Heitinga haalde hem voor de fans hun gevoel te vaak naar de kant. De eerste fluitconcerten voor de trainer waren daar. Eigenlijk het begin van het einde.

Uitspraken in interviews

Heitinga bleef volhouden dat hij aanknopingspunten zag, ondanks de tegenvallende resultaten bij Ajax. Tot ergernis bij de fans en blijkbaar ook de spelersgroep, want die gaven wel aan ontevreden te zijn over het spel. Ook een pijnlijke constatering; zij schaarden zich nooit volledig achter de trainer. 

Geen wedstrijd werd met hetzelfde plan gespeeld. Dat liet zien dat ook de stafleden niet meer wisten wat ze nou moesten doen. Ze bleven proberen en proberen, maar die tijd krijgen ze niet meer van Ajax. 

Heitinga kreeg een onhaalbare opdracht

Heitinga is een fijne gozer, kan met iedereen opschieten maar kon dit Ajax niet aan. Waarbij de vraag gelijk is: wie kan dat wel? Want Ajax is in de afgelopen jaren alsmaar slechter geworden maar verwacht nog altijd Champions League-voetbal. Onhaalbaar en onredelijk.

 Dat had Heitinga zelf ook moeten inzien: dit was een onbegonnen zaak. Maar hij houdt veel te veel van de club. Dat is tegelijkertijd ook zijn ondergang geweest. Ieder aanbod van een andere club in deze situatie had hij als assistent bij Liverpool nog afgeslagen.

Van kind van de club naar kind van de rekening

Het kind van de club is zo wederom het kind van de rekening. De succesvolle assistent van Arne Slot blijkt weer niet een rol als hoofdcoach aan te kunnen, onder deze omstandigheden in ieder geval. Dat is een pijnlijke conclusie, maar wel een leerzame. Hij is immers nog een jonge trainer. Hij had bij Ajax mooi de eer aan zichzelf kunnen houden, maar deed dat uit clubliefde niet. Diezelfde club zet hem nu op straat. Ook een leerpunt dat hij meer voor zichzelf mag opkomen. 

Voor Ajax valt er weinig te leren, zij moeten gaan puinruimen. Eerst moeten er twee ervaren rotten gehaald worden. Want dat is wat Ajax op de twee vacante plekken nodig heeft: ervaring, autoriteit en kennis. Daarna mogen ze verder met puinruimen, want Ajax moet weer opnieuw bouwen aan een sportieve opmars. Maar wie wil er nou in vredesnaam in dit Ajax springen?