De zware strijd van topvolleybalster Laura Dijkema: 'Soms heel eenzaam'
Laura Dijkema © Play

De zware strijd van topvolleybalster Laura Dijkema: 'Soms heel eenzaam'

07:00, 15-04-2024 / Laatste Update: 08:46, 15-04-2024

Wie naar volleybalster Laura Dijkema kijkt, ziet bijna altijd een lach. Maar achter die lach gaat een heel droevig verhaal schuil. In het programma Nooit Verteld van Play vertelt ze over de grote verliezen die ze leed in haar privéleven en hoe ze daar weer van herstelde. "Ik voelde me toen wel heel eenzaam."

Hoe moeilijk Dijkema, al jaren een vertrouwd gezicht in de Nederlandse volleybalploeg, het had met het verliezen van haar vader en moeder, kwam tot uiting tijdens de Olympische Spelen van 2016 in Rio de Janeiro. Haar vader had ze op haar vijftiende al verloren aan kanker en haar moeder leed aan Alzheimer. Fysiek was ze er nog, maar ze was ziek en kon niet mee naar Brazilië. Dijkema's zus was zwanger en kon er dus ook niet bij zijn. "Ik kon de sportieve hoogtepunten niet echt met iemand delen", zegt Dijkema in de serie.

'Het was ook heel verdrietig'

Haar ploeggenoten gingen allemaal naar vrienden en familie, terwijl Dijkema helemaal alleen in de kleedkamer zat. "Gelukkig had ik m'n telefoon. Ik voelde me zo eenzaam toen. Ik vond het fijn dat ik met mijn moeder kon bellen, dat ze zei dat ze trots op me was. Maar het was ook heel verdrietig dat we zo ver van elkaar vandaan waren", herinnert Dijkema zich nog. De laatste fase van haar moeders leven heeft Dijkema bewust heel anders meegemaakt en aangepakt dan de periode dat haar vader overleed.

Laura Dijkema © Getty Images

Kanker en Alzheimer

"Mijn vader is overleden toen ik vijftien jaar oud was, aan de gevolgen van kanker. Hij had een tumor in z'n lever. Ik was nog heel jong en volleybalde al heel veel. Ik heb er toen nooit heel veel bij stilgestaan, bij het verlies van mijn vader. Ik ben maar gewoon doorgegaan." Dijkema voelde dat ze het bij haar moeder anders wilde doen.

'Ik koos daar bewust voor bij m'n moeder'

"Het overlijden van m'n vader heeft me voorbereid op wat er later met m'n moeder gebeurde. Zij werd ook ziek. Bij m'n vader ging ik alleen maar door, ik wist dat ik het bij m'n moeder anders wilde doen." Hoe zag dat er dan uit bij Dijkema? "Na de trainingen met het Nederlands team ging ik snel naar m'n moeder om haar te verzorgen en dan ging ik de volgende ochtend pas weer vroeg naar Papendal. Ik had bij mijn vader spijt dat ik niet meer tijd met hem heb doorgebracht. Daar koos ik dus bij m'n moeder bewust wel voor. Om extra tijd met haar door te brengen."

'Ik heb wel leren relativeren'

Zo bracht Dijkema nog veel tijd door met haar moeder, voor zij kwam te overlijden. "Ik heb wel leren relativeren. Er zijn ergere dingen in het leven dan een slechte wedstrijd", zegt Dijkema. "Hoe moet je omgaan met verlies? Blijf altijd positief! Dat heeft mij ook geholpen. Ik ben ontzettend positief ingesteld."

Kijk hieronder de hele video van Laura Dijkema over het verlies van haar ouders.

Meer afleveringen van Nooit Verteld