)
)
)
)
)
)
Thierry Brinkman (20) nam het heft in eigen handen toen hij in april afviel voor het Nederlands hockeyteam. Begeleid door een personal trainer knokte hij zich terug. Nu staat hij op de EK in Londen. En krijgt hij voor het eerst te maken met de kritische analyses van zijn vader, voormalig international Jacques.
Hij loopt één op één. Zeven wedstrijden in Oranje, zeven doelpunten. ,,Ik verwacht niet dat ik dat gemiddelde volhoud,'' zegt Thierry Brinkman lachend. ,,Het is wel een kickstart, dat geeft vertrouwen.''
Vorig jaar september kwam de nu 20-jarige zoon van tweevoudig olympisch kampioen Jacques Brinkman voor het eerst in de trainingsgroep van het Nederlands elftal. Hij ging twee keer mee op stage, maar viel af voor het toernooi om de Champions Trophy en de Hockey World League. Om echt aan te haken moest er een tandje bij, voelde hij. ,,Ik ben in mei naar een personal trainer gegaan en zei: op 6 juli moet ik me weer melden bij Oranje, tot 5 juli wil ik klaargestoomd worden. Maak me helemaal kapot, doe wat je wilt. Dat is gebeurd. Ik werd sterker, fitter en in mijn koppie ben ik op scherp gezet.''
De keuze om na een lang seizoen niet op vakantie te gaan betaalde zich uit met een selectie voor de EK, die vanavond in Londen beginnen met een poulewedstrijd tegen Spanje.
Contrast
Thierry Brinkman is in veel opzichten het contrast van zijn vader Jacques. De bedeesde, vaardige aanvaller met torinstinct versus de hardwerkende middenvelder met een grote mond. Thierry wordt er niet moe van dat het vaak over zijn vader gaat. ,,Het is toch een mooi verhaal om te vertellen? Zijn eerste grote toernooi was ook een EK, in 1987. Maar je kunt ons niet met elkaar vergelijken, hockey was toen een compleet andere sport. Als ik oude beelden zie, denk ik: wat is dit? Het gaat traag, maar met de oude regels had je ook bizarre situaties.''
Thierry Brinkman heeft niet alleen een trotse vader. Hij is ook een vader die een rol speelt in het hockey. Voor De Telegraaf laat hij tijdens toernooien van Oranje messcherpe analyses optekenen. Al eerder bleken hockeyers en bondscoaches grote moeite te hebben met zo'n 'afrekening'. Het maakte Jacques Brinkman niet bepaald tot de populairste hockeyvader.
Randzaak
Zoon Thierry houdt zich er zo min mogelijk mee bezig. ,,Het is nieuw, geen idee hoe ik dat ga ervaren. Maar voor mij is het een randzaak. Ik ben alleen met mezelf en het team bezig. Ik vind wel dat bijvoorbeeld cijfers geven de sport professioneler maakt. Als je kijkt naar het voetbal, daar spelen zo veel meer dingen een rol: sponsors, geld, de tv, commercie, stadions. Dat hebben wij allemaal niet. Daarom werden zijn cijfers heel erg uitvergroot. Ik zie wel, ik wil gewoon lekker hockeyen.''
Net als vroeger in Bilthoven. Zijn vader legde in de achtertuin een kunstgrasveld neer, met twee doeltjes. ,,Van negen tot kwart over twaalf naar school, rennend naar huis, een uur voetballen en dan compleet bezweet nog twee uur de klas in. Daarna weer door naar de training.'' Het bracht ook Thierry's broer Tim, voetballer in de A1 van FC Utrecht, en zus Julie, hockeyster op het randje van de nationale jeugdselectie, een leven dat draait om sport.
,,Sport verveelt ons nooit,'' zegt Thierry. ,,Dat veldje in de tuin was volgens mijn vader de beste investering ooit. Hoeveel uren ik daar wel niet op heb gestaan...''
)
)
)
)
)
)
)
)