)
)
)
)
)
)
De Sportnieuws-redactie kon nauwelijks geloven dat Max Verstappen de Grand Prix van Spanje won. De Formule 1 is een extreem moeilijke sport met onnoemelijk veel factoren die een race bepalen. Nu we wat zijn bijgekomen van alle blijdschap en trots, is het tijd dat het ontzag plaatsmaakt voor een nuchtere analyse, schrijft onze F1-watcher. 'Max heeft ook gewoon véél geluk gehad.'
Ik zat zondag met een deel van de Sportnieuws-redactie in het Olympisch Stadion in Amsterdam, waar we verslag deden van jeugdvoetbaltoernooi NextGen Series. Als altijd verzorgde ik de liveblog en aanvullende verhalen over de Formule 1. Steeds meer collega's verdrongen zich rondom mijn laptop. Max ging de race winnen. Een vreemd soort misplaatste trots kwam bij me op. Trillend en stuiterend ging ik naar het einde van de race. In het gezelschap van gerespecteerde collega's schreeuwde ik de persruimte bij elkaar. Ze dachten vast dat ik een paar miljoen had gewonnen in de loterij.
Pech
Het verbaasde me dat ik zo emotioneel reageerde. Natuurlijk hoop je altijd op een groot Nederlands talent. Wat dat betreft hebben we de afgelopen 20 jaar niet al te veel geluk gehad. Vader Jos kon aardig sturen, maar koos meestal de verkeerde teams. Christijan Albers, Robert Doornbos en Giedo van der Garde konden alleen maar rijden door rijke schoonpappies. Ik sprak ooit de grote belofte Robin Frijns, maar die schoffeerde Red Bull ('ze behandelen je als een hond!') en was klaar. Max was het eerste echte talent dat ik meemaakte in de door mij zo geliefde sport.
Pissig
Al eerder voelde ik emoties bij de koningsklasse van het racen, dat voor veel mensen om mij heen toch een ver-van-mijn-bed-show is. Als 12-jarige jongen zag ik vader Jos van een zeiknatte baan af crashen, terwijl hij het podium had kunnen halen en wellicht had kunnen winnen. Brazilië 2003, de mooiste race die ik ooit zag. Toen wilde ik ook al trots zijn. Pissig dat ik was, toen de Minardi net als zoveel anderen in bocht 3 van de baan spinde!
Tekst loopt door onder het filmpje.
Schumi
Max is een hele andere chauffeur dan zijn vader. Af en toe zie je de opvliegendheid van zijn vader wel, maar die heeft de tiener meestal onder controle. Ik wil ook niet zeggen dat ik Max als sympathiek zou beschrijven. Integendeel, ik vind hem te veel een machine. Hij doet en zegt af en toe wel lollige dingen, maar dat lijkt hij ook wat geforceerd te doen. Verstappen is vrijwel emotieloos. Aan de andere kant maakt dat hem ook potentieel de meest succesvolle coureur sinds Michael Schumacher. De Duitse legende was tijdens zijn carrière ook een klootzak van jewelste. Dat bedoel ik positief: dat heb je nodig om de allerbeste te zijn. Max wordt er ook zo een. Hij leeft voor het racen en alles wat hem daarbij in de weg zit, moet wijken.
Wat Schumi had en Max nog niet heeft, is de allerbeste auto. Mercedes zal dit jaar dominant blijven, zelfs al reden de coureurs elkaar van de baan in Barcelona. Maar ja, als zoiets gebeurt, dan moet je daarna wel op de juiste plaats rijden. Dat deed Max. Daarbij kwam dat hij uiteindelijk de beste strategie mee kreeg van zijn team. Teamgenoot Daniel Ricciardo had die net zo goed kunnen krijgen. Op het moment dat het besloten werd, was nog onduidelijk of een 2- of een 3-stopsstrategie de beste zou zijn. Bij Ferrari hetzelfde verhaal. Het kwartje viel de goede kant op voor Verstappen, die na 2 stops de snellere Kimi Raikkonen achter zich hield, op een baan waar het moeilijk inhalen is. Sebastian Vettel en Ricciardo kwamen niet meer in de buurt met hun 3 stops. Overwinning 1 voor Max.
[poules_f1 athlete="verstappen vettel" url="http://sportnieuws.nl/
Vlees en bloed
Max heeft gewoon véél geluk gehad. Dat de 2 Mercedessen er samen af vliegen door een kinderlijke fout van de gedoodverfde kampioen Nico Rosberg, verzin je niet. Dat de 2-stopper beter bleek te werken dan een 3-stopper ook niet. Bandenfabrikant Pirelli had vooraf gezegd dat 3 keer stoppen waarschijnlijk sneller zou zijn. Max had op papier de mindere strategie. Gelukkig maar dat de F1 aan het einde van de dag een technologische sport is, uitgevoerd door mensen van vlees en bloed. Dat maakt het zo mooi! Daarom gebeuren dit soort dingen! Een sprookje is uitgekomen. Dat die door wat toevalligheden is geholpen... Maakt dat 't minder vet?
Grootste talent ooit
Normaal gesproken ben ik weinig chauvinistisch. Voetbal is altijd de enige gelegenheid geweest waarbij ik me Nederlander wilde voelen. En wilde zijn. Toch is de nationaliteit van Max – ook al is hij geboren in Vlaanderen – wel de reden dat ik hem al zo lang in de gaten houd. Hard werken is meestal niet genoeg in de sport. Geluk is soms nodig om geweldige momenten te realiseren. Daarom voel ik ook de trots: ik ben aandachtig toeschouwer geweest van de definitieve doorbraak van het grootste talent dat de F1 ooit heeft gezien.
)
)
)
)
)
)
)
)