)
)
)
)
)
)
Tommy Gabro (39) keepte op het hoogste niveau in Syrië. Na zijn vlucht naar Nederland keepte hij in het vijfde elftal van Juliana'32 uit Hengelo. Nu staat deze bijzondere goalie ineens onder de lat bij het eerste elftal in de derde klasse. Dat schrijft de Twentsche Courant Tubantia.
Total 90-schoenen
De andere keepers van de club zijn langdurig geblesseerd, dus heeft de trainer gekozen voor deze Syriër. Gabro houdt er een aparte manier van keepen op na. Hij doet veel met zijn voeten, droogt constant zijn handschoenen aan een handdoek in zijn doel, draagt niet het keeperstenue van Juliana, maar kiest voor eigen kleding. Gabro, een paar kilootjes te zwaar, keept in lange broek, een shirt met Arabische opdruk en speelt op Total 90-voetbalschoenen, die al jaren niet meer worden gedragen.
Panna
Gabro staat nu vijf wedstrijden onder de lat. De eerste vier werden allemaal gewonnen en hij kreeg slechts één goal tegen. Tegen Mariënberg ging het zaterdag minder. Bij drie doelpunten ging hij opzichtig in de fout. Maar na een uur maakte hij een panna bij een aanvaller van Mariënberg. Desondanks verloren de Hengeloërs met 4-2. Toch is Gabro, die drie jaar geleden vluchtte uit Syrië, een blij mens. ,,De mensen bij Juliana zijn aardig en behulpzaam. Ze helpen en geven me advies. Een warme club met veel vrienden”, zegt hij in goed verstaanbaar Nederlands.
Gevlucht in een vrachtwagen
In Syrië was Gabro semi-prof. Naast het keepen runde hij een autogarage met zijn broers, tot de oorlog uitbrak. Gabro, die aan de grens met Irak en Turkije woonde, besloot met zijn vrouw en enige kind te vluchten. „De oorlog maakt alles kapot. We zijn de grens overgestoken en konden achterin een vrachtwagen meereizen naar Nederland.”
Zes dagen lang zat de familie Gabro in het achterste deel van een vrachtwagen. „Het was moeilijk. Mijn vrouw was al vijf maanden zwanger van ons tweede kind en we mochten niet gezien worden. In totaal zijn we drie keer uit de vrachtwagen geweest voor een paar minuutjes. Toen moesten we weer verder.”
Wat het verhaal nog heftiger maakt, is dat het niet de eerste vlucht vanwege een oorlog was voor Gabro. ,,Ik ben geboren in Koeweit. Als klein jongetje ben ik daar ook gevlucht, met mijn ouders naar Syrië, waar het toen veilig was.”
Droom: werken in een autogarage
Gabro komt graag bij Juliana. Deels omdat hij geen baan heeft. „Mijn vrouw is docent Engels, maar ik wil ook graag weer werken. Een autogarage lijkt me mooi, maar het maakt me niet uit wat. Als ik maar kan werken.”
Bij Juliana vindt Gabro de warmte en ontspanning die hij jarenlang niet had. En hier kan hij zijn hobby uitoefenen: keepen. „In Syrie heb ik op het hoogste niveau gekeept bij Al Ittihad. Een club vergelijkbaar met het niveau van Heracles”, zo denkt hij. „We speelden elke wedstrijd voor zo’n 5.000 toeschouwers.”
Van het hoogste niveau in Syrië naar Juliana’32, over een contrast gesproken... ,,Ik heb bijna drie jaar niet gesport, dus ik ben dankbaar dat ik weer mag keepen. Het is ook fijn en nodig dat ik beweeg”, zegt Gabro lachend, terwijl hij naar zijn buik wijst.
)
)
)
)
)
)
)
)