)
)
)
)
)
)
Omdat het deze woensdag precies 20 jaar geleden is dat de Elfstedentocht voor het laatst werd verreden, duiken in alle media herinneringen op. Maar niet iedereen krijgt warme gevoelens bij dit stukje Nederlandse sportgeschiedenis. Sportnieuws.nl-stagiair Tim Beckers heeft geen idee waar het over gaat.
4 januari 2017. Voor mij een doodnormale woensdag. Maar schijnbaar niet voor iedereen. En met iedereen bedoel ik alle mensen die 1997 bewust hebben meegemaakt. De hele dag word ik doodgegooid met berichten over 20 jaar geleden. 4 januari 1997, de laatste keer dat de Elfstedentocht werd geschaatst. In een soort vrieskist die de provincie Friesland heet. Mij laat het koud.
Ik moest nog geboren worden toen Henk Angenent de laatste tocht won. En ik moet ook meteen eerlijk toegeven dat ik die naam moest googelen. Ik had geen flauw idee wie de laatste winnaar was. Goede vraag: wat weet ik eigenlijk wel van de Elfstedentocht? Ik weet dat onze koning Willem-Alexander ooit een rondje meereed. Ik weet dat het een schaatstocht is, op natuurijs. En ik gok dat die langs 11 steden gaat????
De romantiek en charme van de Elfstedentocht is compleet aan mij voorbij gegaan. Ik heb er nog nooit eentje mogen meemaken en ieder jaar als de temperatuur ook maar in de buurt van het vriespunt komt, staat het hele land op zijn kop. Krijgen we weer een Elfstedentocht? Is het ijs dik genoeg? En ieder jaar is de teleurstelling weer compleet: 'het zit er niet in, jongens.'
Nou oké, jammer dan. Natuurlijk, voor de echte die hard schaatsliefhebber was het een bittere pil om te slikken. Ik zie Erben Wennemars nog live op televisie vechten tegen zijn tranen toen de Elfstedentocht van 2012 toch weer een illusie bleek te zijn.
En ja, als het na 20 jaar nog steeds wachten is, heb ik voorzichtig wel een vermoeden dat we het over 20 jaar nog steeds hebben over die laatste tocht uit '97. Dat gevoel dat Erben Wennemars heeft, heb ik niet. Ik kan me er simpelweg niks bij voorstellen. Als je mij zou vertellen dat Rintje Ritsma bekend is geworden omdat hij 3 keer de Elfstedentocht won, zou ik je geloven. Als je zou zeggen dat de Elfstedentocht begon als een tocht over de Maas, wie ben ik om daar aan te twijfelen?
In het AD staan prachtige verhalen van mensen die de tocht van '97 nog eens voor de geest halen. Marcel van Soest heeft zo'n verhaal: 'Ondertussen werd mijn linkeroog mistig, zag er niets meer door. Bevroren dus, de harde wind blies onder mijn knullige veiligheidsbril door. Net voorbij Bartlehiem even een druppeltje gehaald bij de EHBO post en even wat rust gepakt. Ik zag daar veel gevallen die niet verder konden, dus na enige tijd ben ik daar weggeslopen zodat men mij niet van het ijs kon halen, mijn rechteroog was namelijk nog prima in orde.'
Eerlijk is eerlijk. Het lijkt het me ook wel wat om die grote wedstrijd, genaamd de Elfstedentocht, een keer echt te zien. Dat ik s'ochtends vroeg mijn wekker zet om de start live op tv te kijken. Ik zou in de 6 uur die er dan tussen zitten soms even wat anders doen, maar toch: die emoties en verhalen bij de finish heel graag zien en horen.
)
)
)
)
)
)
)
)