)
)
)
)
)
,fit(1200:)&format=webp)
In 2025 werd het Nederlandse voetbal geconfronteerd met een reeks treurige berichten. Bij Feyenoord leek het zelfs alsof een hele generatie clubhelden tegelijk uit het leven verdween. Sportnieuws.nl zet de overleden voetbalnamen die indruk maakten in de Nederlandse voetbalgeschiedenis in chronologische volgorde.
Leo Beenhakker (82) - 10 april
Op 10 april 2025 overleed Leo Beenhakker, een van de grootste en meest markante trainers uit de Nederlandse voetbalgeschiedenis. De Rotterdammer werkte zich op van jeugdtrainer tot internationaal gerespecteerd coach.
)
In Nederland werd hij kampioen met Ajax, maar zijn grootste successen behaalde hij bij Real Madrid, waar hij drie landstitels op rij won. Terug in eigen land leidde hij Ajax opnieuw naar het kampioenschap en kreeg hij een tweede kans als bondscoach, al strandde Oranje op het WK van 1990 in de achtste finales.
De geboren en getogen Rotterdammer kreeg in 1997 zijn droombaan als hoofdtrainer van Feyenoord, waarmee hij ook nog eens de landstitel wist te pakken. Later plaatste hij Trinidad en Tobago verrassend voor het WK 2006 en werd hij bondscoach van Polen. In 2007 hielp hij Feyenoord nog even uit de brand en werkte hij daarna als technisch directeur. Tussen 2013 en 2018 vervulde hij verschillende rollen bij Sparta Rotterdam, waarna hij zich terugtrok uit het publieke leven. Beenhakker werd 82 jaar.
)
Joop van Daele (77) - 7 mei
Een maand later volgde opnieuw nieuws over het overlijden van een Feyenoord-legende. De oud-libero maakte een van de belangrijkste doelpunten uit de clubgeschiedenis. Als invaller tegen het Argentijnse Estudiantes schreef hij geschiedenis door in de 65ste minuut van twintig meter raak te schieten.
De gebeurtenis die direct na zijn treffer volgde, zou zijn naam voorgoed voetbalhistorie in slingeren: tegenstander Oscar Malbernat trok tijdens de feestvreugde de bril van de Feyenoorder af, waarna ploeggenoot Carlos Pachamé het montuur vertrapte. Het incident maakte ‘het brilletje van Van Daele’ tot een blijvend fenomeen, bezongen door Toon Hermans en vandaag de dag nog altijd te bewonderen in het Feyenoord‑museum.
Joop van Daele speelde tussen 1967 en 1977 voor Feyenoord en werd driemaal kampioen. Na periodes bij Go Ahead Eagles, Fortuna en Excelsior stopte hij in 1981 als speler. Later werkte hij als trainer, onder meer als hoofdcoach van Excelsior, waarna hij actief bleef in het amateurvoetbal in de regio Rotterdam. Van Daele overleed op 7 mei 2025, op 77‑jarige leeftijd.
)
Nol de Ruiter (85) - 21 mei
Nol de Ruiter speelde eerst als voetballer, maar maakte vooral naam als trainer. Hij begon als assistent bij N.E.C. en werd vanaf 1974 hoofdtrainer bij onder meer FC Den Bosch, SC Cambuur en FC Utrecht. Met de Domstedelingen zorgde hij in 1985 voor een historisch moment door de club naar zijn eerste KNVB Beker te leiden dankzij een 1‑0 zege op Helmond Sport.
In 1987 sloot De Ruiter zich aan bij de technische staf van het Nederlands elftal als rechterhand van bondscoach Rinus Michels. Twee jaar later beleefde hij met Oranje het grootste succes uit de nationale voetbalgeschiedenis: de Europese titel na een 0‑2 overwinning op de Sovjet‑Unie. Begin 1990 werd hij tijdelijk bondscoach en leidde hij Oranje bij twee interlands. Daarna droeg hij de leiding over aan Leo Beenhakker, die de ploeg voorbereidde op het WK van dat jaar. Nol de Ruiter overleed op 21 mei op 85‑jarige leeftijd.
)
Rinus Israël (82) - 1 juli
Rinus Israël groeide uit tot een van de grootste iconen uit de geschiedenis van Feyenoord en was bovendien 47 keer international voor Oranje. Bij Feyenoord beleefde Israël zijn meest succesvolle jaren. In 1970 schreef hij geschiedenis door met de club als eerste Nederlandse ploeg ooit de Europacup I te winnen. In de finale tegen Celtic maakte hij zelf de gelijkmaker, waarna Feyenoord met 2‑1 zegevierde. Als aanvoerder had hij de eer om als eerste de prestigieuze beker omhoog te tillen.
Later datzelfde jaar volgde ook winst in de wereldbeker voor clubteams, en in 1974 kwam daar de UEFA Cup nog bij. Daarnaast werd hij drie keer kampioen van Nederland, in 1969, 1971 en 1974. Tussen 1966 en 1974 speelde de geboren Amsterdammer meer dan tweehonderd wedstrijden in het rood‑wit van de Rotterdammers. Voor zijn periode in De Kuip kwam Israël uit voor DWS, Excelsior en PEC Zwolle. Met DWS veroverde hij in 1964 de landstitel, een prestatie die nog altijd tot de grootste verrassingen in het Nederlandse voetbal behoort.
In het shirt van Oranje speelde hij 47 interlands en scoorde hij drie keer. Hij maakte bovendien deel uit van de selectie die op het WK van 1974 de finale bereikte. Israël kreeg de bijnaam 'IJzeren Rinus' vanwege zijn meedogenloze speelstijl.
)
Dick Schneider (77) - 26 juli
Op 26 juli kwam het nieuws naar buiten dat Dick Schneider was overleden, opnieuw een groot verlies voor de Nederlandse voetbalwereld en voor Feyenoord in het bijzonder. De verdediger uit Deventer begon zijn loopbaan bij Go Ahead, waar hij al op jonge leeftijd zijn debuut in het eerste elftal maakte. Zijn sterke optreden leverde hem in 1970 een transfer naar Feyenoord op, waar hij zich midden in een succesvolle periode overtuigend in de basis speelde.
In zijn eerste seizoen in De Kuip pakte hij meteen de landstitel. Schneider had daarin een belangrijke bijdrage, onder meer door twee doorslaggevende doelpunten te maken in de uitwedstrijd tegen Ajax in de voorlaatste competitieronde. In 1973/74 volgde een tweede kampioenschap en datzelfde seizoen bereikte hij het sportieve hoogtepunt van zijn Feyenoord‑jaren: de winst van de UEFA Cup. Zijn plek binnen de gouden generatie van de club staat vandaag de dag nog altijd buiten kijf.
Op 3 mei 1972 debuteerde Schneider in het Nederlands elftal tijdens een wedstrijd tegen Peru. Schneider bleef uiteindelijk steken op elf interlands, waaronder kwalificatiewedstrijden voor het WK van 1974. Zijn mooiste treffer in Oranje maakte hij voor eigen publiek in De Adelaarshorst. Hij overleed op 77-jarige leeftijd.
)
Ove Kindvall (82) - 5 augustus
Midden in de zomer kreeg Feyenoord opnieuw verdrietig nieuws te verwerken: Ove Kindvall is op 82‑jarige leeftijd overleden. De naam van de legendarische Zweedse spits blijft onlosmakelijk verbonden aan een van de meest iconische momenten uit de clubhistorie: zijn winnende doelpunt in de Europacup I‑finale van 6 mei 1970, waarmee hij Feyenoord voorgoed een plek gaf aan de Europese top.
Kindvall kwam in 1966 over van IFK Norrköping en ontpopte zich in Rotterdam al snel tot een sensatie. In vijf seizoenen maakte hij 129 doelpunten in 114 officiële wedstrijden, een uitzonderlijk moyenne dat hem tot een van de meest trefzekere spitsen uit de clubhistorie maakt. Het hoogtepunt van zijn loopbaan vond plaats op 6 mei 1970 in het San Siro stadion in Milaan.
In de verlenging van de Europacup I finale tegen Celtic tikte hij in de 117e minuut de 2-1 binnen na een misverstand in de Schotse verdediging. Met dat doelpunt bezorgde hij Feyenoord de eerste en tot vandaag de dag enige Europacup I uit de clubgeschiedenis en bovendien de allereerste voor een Nederlandse club. Het maakte Ove Kindvall onsterfelijk in Rotterdam en ver daarbuiten.
)
)
)
)
)
)