)
)
)
)
)
,fit(1200:))
Sarina Wiegman is een van de meest succesvolle Nederlandse coaches ooit. Ze won in 2017 het EK met Nederland en in 2022 deed ze hetzelfde met Engeland. Maar het ging niet altijd zo goed in haar carrière als de laatste jaren. "Mijn man zei: 'Nog zo’n jaar en dan kunnen wij er beter mee stoppen.'"
Naast twee keer EK-winst en het behalen van de finale op het WK voetbal met Nederland en Engeland, is Wiegman ook overladen met persoonlijke onderscheidingen. Zo werd ze in 2017, 2020, 2022 en 2023 gekozen tot beste coach bij de vrouwen door de FIFA. In 2017 werd ze zelfs benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
Populariteit vrouwenvoetbal
Dat had Wiegman jaren geleden, toen het vrouwenvoetbal nog in de kinderschoenen stond, niet verwacht. De sport wint nog steeds aan populariteit, maar toen de coach zelf nog speelde, dacht ze wel eens aan stoppen. "Toen ik begon, was er niks", vertelt ze in een interview met het AD.
"Trainers waren enthousiast, maar totaal niet opgeleid. Niet pedagogisch en niet op het gebied van voetbal. Dat was gewoon niet leuk. Totdat ik op mijn 19e naar Amerika ging en allemaal gelijkgestemden trof."
"Dat was het moeilijkste jaar uit mijn loopbaan."
Ook haar eerste jaar als coach bij ADO was moeilijk. "Ik moest alles alleen doen. Je kreeg alleen maar te horen: 'Moet je niet willen'. Het was al een probleem om een keeperstrainer te krijgen. Dat was het moeilijkste jaar uit mijn loopbaan."
Dat moeilijke jaar had ook gevolgen voor Wiegmans privéleven. Ze had geen oog meer voor andere zaken in haar leven. "Na dat jaar heb ik een aantal dingen veranderd. Mijn man zei: ‘Nog zo’n jaar en dan kunnen wij er beter mee stoppen.’ Ik was alleen maar bezig met voetbal, was niet te genieten en zat zwaar in een wak. Het nam al mijn energie weg."
"Onze kinderen waren nog klein. Ik moest veranderen. Ik had heel goede en betrokken mensen om me heen, maar die waren niet gekwalificeerd en hadden gewoon nog een volledige baan elders." Tekst loopt door onder de foto.
"Binnen de club was weinig steun", vertelt Wiegman. "Maar ik heb vooral naar mezelf gekeken. Ik moest op alle fronten alles zelf doen en wilde alles perfect doen. Ik stond al een paar jaar voor de klas, dus ik kon echt wel lesgeven. Je moet ook op je gezicht gaan. Ik moest aan mezelf gaan werken om het team beter te managen. Ervaring opdoen en leren spelers beter te verbinden."
Rituelen Wiegman
Gelukkig ging dat steeds beter en nu staat de coach waar ze staat: als bondscoach van Engeland maakt ze haar team klaar voor de vriendschappelijke wedstrijden tegen Oostenrijk en Italië. "Op wedstrijddagen heb ik mijn eigen rituelen en let ik op mijn ademhaling. Op die dagen moet ik mezelf ook nog coachen."
)
)
)
)
)
)
)
)