)
)
)
)
)
)
Louis van Gaal wordt misschien wel gezien als de dorpsgek van Zeist, maar hij deed wat de KNVB, Guus Hiddink en later Danny Blind het afgelopen jaar lieten: leren van het verleden. Onze columnist Bram Steenbeek hoopt op rigoureuze veranderingen in de tactiek van Oranje.
Man, wat heb ik heimwee naar vorige zomer. De 3-5-2. Het poldercatenaccio. Dat graflelijke voetbal. Van mannetje naar mannetje. Alle ballen op Arjen Robben en Robin van Persie. Of hopen dat de bal een keer goed voor de voeten valt van Wesley Sneijder. Zij waren de grote mannen in een team vol jongens.
Effectiviteit werd voor het eerst verkozen boven mooi voetbal. Het maakt de prestatie van Van Gaal misschien wel grootser dan de finaleplek in 2010. Toch heeft Van Gaal tegenwoordig meer weg van de dorpsgek van Zeist dan dat er op zijn succes is voortgebouwd. Ondanks dat, deed Van Gaal wat de KNVB, Guus Hiddink en later Danny Blind het afgelopen jaar lieten: leren van het verleden.
Van Gaal deed dat voor het WK en later ook in Engeland. Het zal niet zonder reden zijn dat Manchester United, ondanks het benodigde spelersmateriaal, nog nooit 4-3-3 speelde. Van Gaal puzzelde voorafgaand aan het WK voor het eerst buiten de beperkingen van de huisstijl van Oranje. Hiddink flikkerde de blauwdrukken zonder pardon weer in de prullenbak. Wij zijn Nederland, wij domineren.
Maar domineren doen we al lang niet meer. De grote mannen van toen torenen nu niet eens boven de kleinste tegenstander uit. Robben is weer geblesseerd op het moment suprême en andere sterren van toen worden niet meer opgeroepen of zijn aan het uitbuiken van een succesvolle carrière. Daarin beslisten zij Champions League-finales en EK-wedstrijden, maar tegenwoordig zijn IJsland, Turkije en Tsjechië al te veel gevraagd.
Het Nederlands Elftal leunt toch al bijna een jaar op die vaak uitblijvende uitspattingen. Nu nog steeds. Kazachstan werd zo groot gemaakt als de oppervlakte van het land zelf, een onophoudelijke woordenkots over kunstgras treft de media en we bidden op onze blote knieën dat het gemis van Robben niet zo groot is dat we verliezen. Maar ook met Robben leest het spelplan van Oranje zo makkelijk weg als Harry Potter-boeken.
Die onvoorspelbaarheid was er onder Van Gaal ook niet. Goed voetbal evenmin. Toch mis ik één ding nog het meest van de laatste eindronde. Een team dat elke tactiek van ondergeschikt belang maakt. Het missen van het EK is voor voetballand Nederland een groot gemis, maar voor het Nederlands voetbal is het alleen maar goed. Die kan wel een stroomversnelling gebruiken. Maak van die elf Nederlanders in een oranje shirt weer het Nederlands Elftal. Dan staan nieuwe jongens vanzelf wel weer op.
Bram Steenbeek
)
)
)
)
)
)
)
)