'Ik kotste mijn hele dienblad onder': gouden Sharon van Rouwendaal doet boekje open over olympische race in smerige Seine
i

Sharon van Rouwendaal na haar gouden olympische wedstrijd. © Getty Images

'Ik kotste mijn hele dienblad onder': gouden Sharon van Rouwendaal doet boekje open over olympische race in smerige Seine

05:30, 16-11-2024

Het was tijdens de Olympische Spelen in Parijs met grote regelmaat het gesprek van de dag: het water van de Seine waarin de triatleten en openwaterzwemmers hun prestaties moesten gaan leveren. De rivier was ernstig vervuild en er zouden zelfs drollen in drijven. Gouden medaillewinnares Sharon van Rouwendaal blikt drie maanden na dato terug.

Parijs vertelde in aanloop naar de Spelen dat alles in het werk was gesteld om de waterkwaliteit van de Seine op orde te hebben. Tijdens het toernooi bleek er echter meerdere keren toch een probleem te zijn, met name door de flinke regenval. Dan liepen de riolen over en kwam er ontlasting in de rivier. En dat vergroot de kans op vergiftging met de E.colibacterie.

Van Rouwendaal maakte zich niet al te veel zorgen, beweerde in nog veel smeriger water gezwommen te hebben en dook ook voor de verkenning 'gewoon' het water in. Na jaren van trainen de verkenning laten lopen, omdat de kans bestaat dat je ziek wordt? "No way! Dan neem ik maar dat risico", zegt ze in gesprek met Helden Magazine. "Het medisch team vertelde me om preventief antibiotica te nemen, zodat ik het water in kon."

Vies water in de Seine blijft slachtoffers eisen: olympisch kampioen belandt in ziekenhuis en ziet droom aan zich voorbijgaan

12 augustus 2024, 17:00

Het water in de Seine was tijdens de Olympische Spelen een belangrijke onderwerp van gesprek door de slechte kwaliteit ervan en zelfs na de wedstrijden in de rivier blijft het de sporters achtervolgen. De Ier Daniel Wiffen zou bij de sluitingsceremonie de vlag dragen van zijn land, maar moest het sluitstuk van de Spelen missen doordat hij in het ziekenhuis belandde.

De volgende ochtend

Van Rouwendaal nam haar tijd voor de training en leerde naar eigen zeggen veel over de stroming van de Seine. De volgende ochtend ging het echter mis. "Ik ben altijd heel zenuwachtig voor een race. Bij mij is het zo: hoe beroerder ik me voel, des te beter ik presteer."

"In Parijs voelde ik me in eerste instantie prima. Ik at mijn ontbijt, heb er nog wat bietensap bij gedronken. Maar toen werd ik misselijk, zo erg dat ik mijn hele dienblad onderkotste in de ontbijtruimte van het olympisch dorp. Ik dacht: shit, wat nu?"

Lege maag

De mensen om haar heen bleven heel rustig en haalden meteen broodjes om onderweg op te kunnen eten. "Eenmaal op de plek van bestemming was ik nog meer gestrest", vertelt Van Rouwendaal echter. "Alles wat ik had genomen kwam er opnieuw uit. Ik moest huilen, dacht: dit komt niet goed, want ik heb nog nooit een belangrijke race op een lege maag gezwommen."

Van Rouwendaal kreeg het voor elkaar om net voor de start alsnog een gelletje en wat cafeïnepillen naar binnen te werken en ook onderweg was er nog wel de mogelijkheid om wat te eten en te drinken. Omdat ze erg dorstig werd, besloot ze ondanks alle verhalen een slok uit de rivier te nemen. "Ik dacht: nou, een klein slokje dan. Daardoor kon ik er weer tegenaan. Ik heb geen moment verslapping gevoeld."

Ondanks de verre van ideale voorbereiding stond er die dag in Parijs geen maat op Van Rouwendaal. Na goud in Rio en zilver in Tokio zwom ze opnieuw naar de olympische titel. "De wil om te winnen was te groot, denk ik. Ik had maar één doel en voor andere dingen was geen ruimte in mijn hoofd."

Ontroostbaar

Eerder in aanloop naar Spelen kreeg Van Rouwendaal met een persoonlijk drama te kampen. Haar enorm geliefde hondje Rio overleed plots en dat deed de 31-jarige zwemster veel pijn. Het gemis doet zich nog altijd voelen: