Martijn Tusveld reed al meerdere keren de Giro en de Vuelta, maar vorige week voegde hij daar de Tour de France aan toe. De 28-jarige wielrenner van Team DSM beleefde de Nederlandse bocht op de Alpe d'Huez, hielp zijn kopman Romain Bardet aan een 7e plek in het klassement en reed op de Champs-Élysées. Sportnieuws.nl sprak met de wielrenner.
Door: Pim Huberts
"Ja... Ik ben nog een beetje moe, maar verder gaat het wel goed," antwoordt Tusveld op de openingsvraag. De renner geboren in Utrecht zit in de bus richting het parcours van de Clásica San Sebastián, een zware eendaagse wielerwedstrijd, die zaterdag van start gaat. Nog geen week na het uitrijden van zijn 1e Ronde van Frankrijk, moet er dus opnieuw volop gekoerst worden.
"Afgelopen week heb ik 2 criteriums gereden. Voor San Sebastian was het beste om te blijven bewegen. Ik moest wel in het ritme blijven met het fietsen, dus de echte rustperiode komt ergens volgende week pas. Gisteren (donderdag, red.) had ik een echte rustdag en toen kakte ik in de middag helemaal in. Dat wil je niet", vertelt Tusveld voorafgaand aan de koers in Spanje.
Hoe kijk je terug op je 1e Tour?
"Het was een mooie beleving", vertelt de renner trots. "Het is toch wel anders dan de Giro of de Vuelta. Alles is grootser. Zeker in Denemarken, dat was echt niet normaal. Dat je gewoon elke dag overal een paar rijen dik had. Kijk, bij de Giro en Vuelta komen er ook genoeg mensen, maar de drukte op de Alpe d'Huez was echt van een andere orde."
Op 'de Nederlandse berg' had Tusveld een goede dag. De DSM-coureur, van het team dat sinds dit jaar onder Nederlandse licentie valt, begon aan de klim in een klein groepje. De taak om bij kopman Bardet te blijven tot aan de voet werd vervuld en dus was er tijd en ruimte om te genieten. "Ik zat met 3 man of zo, maar ik dacht wel dat het leuker was om daar in m'n eentje binnen te rijden. Dat was echt een speciaal moment. Dat je alleen maar Nederlanders hoort, was echt geweldig."
Champs-Élysées
Het fietsen op de Champs-Élysées blijft een iconisch moment voor iedere wielrenner. Dan weet je het zeker: het is me gelukt, ik heb de Tour de France uitgereden. Zo bleek het ook voor Tusveld, die vooral aan het begin van de laatste etappe behoorlijk genoot en bij praatte met de renners in het peloton. "Maar als de rondjes komen dan wordt het echt nog heel zwaar voor 1 uur, dan moet je geconcentreerd blijven", aldus Tusveld.
De renner had gehoopt de vliegtuigen te kunnen spotten die al rokend de Franse vlag zouden vormen. Maar dit lukte niet. "Ik zat in de 1e ronde een beetje omhoog te kijken, maar ik zag ze maar niet. Toen bleek dus dat ze pas een rondje later zouden overvliegen. Dat heb ik dus mooi gemist, want toen zaten we echt midden in de wedstrijd en was ik zo geconcentreerd dat ik niets gehoord of gezien heb", vertelt Tusveld die er wel om kan lachen.
'Er waren een hoop valpartijen'
In 2019 raakte Tusveld zwaar gewond tijdens de 1e etappe van Parijs-Nice en dus was het weer even schrikken toen hij al in de 2e etappe van de Tour ook onderuit ging. De renner blijft er nuchter onder: "In Denemarken was het heel nerveus. Er waren gewoon een hoop valpartijen. Ik werd vanachter aangereden omdat iedereen zo dicht op elkaar zat. Dat was een minder leuk begin natuurlijk. Maar ja, dat hoort een beetje bij de Tour."
"Mijn hele rug zit nog helemaal onder schaafwonden, het was echt een harde klap op m'n rug. Dat heeft nog wel even de tijd nodig om te genezen, maar het is niet dat ik er echt pijn aan heb. Het is wel vervelend natuurlijk."
'Ik zou nu eigenlijk kunnen stoppen'
Met zijn debuut in de Tour de France heeft Tusveld nu alle grote rondes uitgereden. De renner die vooral voor zijn kopmannen rijdt en soms in de aanval mee kan zitten, heeft 3 Vuelta's, 2 Giro's en een Tour achter de rug. En dat allemaal binnen 4 jaar.
Leeft Tusveld dan de droom die hij als kleine wielrenner ooit had? "Ja. Eigenlijk wel ja. Ik vind dat het mooiste aan wielrennen, die grote rondes. Dat je zo'n heel land doorkruist. Dat je in de Giro van Sicilië in het zuiden helemaal naar het noorden van het land fietst", vertelt Tusveld met passie.
"Ik heb ze nu alle 3 gedaan, dus ik zou eigenlijk kunnen stoppen", zegt de renner al lachend. "Ik ben enorm trots dat ik de 3 grote rondes heb uitgereden."
Tusveld, de student
Naast het profleven als een wielrenner onderhoudt Tusveld een deeltijdstudie psychologie. Zelfs tijdens de grootste wielerkoers van de wereld had de renner zijn lesboeken mee. "Maar ik heb ze niet aangeraakt. Op de rustdagen had het wellicht gekund, maar uiteindelijk ben je zo vermoeid dat je er niet aan wíl toekomen."
De psychologie in de sport is wel iets waar de wielrenner mee verder zou willen gaan na zijn carrière. "Ik vind sportpsychologie een mooi vak. Met de praktijkervaring die ik heb gehad met de vele extreme situaties in het wielrennen kan ik misschien zelfs in andere sporten hulp aanbieden."
Op de vraag of Tusveld dan ook ongevraagde adviezen geeft aan zijn collega's antwoordt hij met een glimlach: "Misschien moet ik dan eerst ff die studie afronden. Dat ze me dan pas echt serieus nemen."
Vuelta?
Na de Giro en de Tour dit jaar leek er ook een kans om de Spaanse bergen in de Vuelta te beklimmen voor Tusveld, maar dit bleek uiteindelijk toch niet zo te zijn. "Ik doe zo goed als zeker niet mee aan de Vuelta. Aan de ene kant wel jammer omdat de 1e etappes in Nederland beginnen, maar aan de andere kant ben ik nog goed vermoeid van de Tour. Ik ga er wel bij zijn in ieder geval, ook als ik niet fiets", eindigt Tusveld.