)
)
)
)
)
)
In tegenstelling tot Nederland is Marokko de komende zomer wel op het WK in Rusland te bewonderen. Zoals iedereen weet herbergt de Eredivisie genoeg spelers die in aanmerking komen voor een plekje in de selectie. 1 van hen is de in Dronten geboren Hakim Ziyech, die veel dankt aan de allereerste Marokkaan die debuteerde in het Nederlandse profvoetbal.
Legend
Aziz Doufikar (1963) zag in Casablanca het levenslicht voor hij op 8-jarige leeftijd naar Nederland vertrok. De kleine Aziz streek neer in Lelystad en deed niets liever dan voetballen. Zijn grootste droom was dan ook om te slagen in het profvoetbal. Helaas voor hem overleed zijn vader toen hij jong was. Gesteund door zijn gevlogen pa ging Doufikar zijn droom achterna. Het talent van de tiener bleef dan ook niet onopgemerkt. Via de amateurs van SV Lelystad '67 belandde hij in de beroemde jeugdopleiding van Ajax. Tot een doorbraak in het 1e kwam het niet. Wel schopte hij het tot prof.
Grote meneer
Van 1984 tot en met '87 speelde hij voor PEC. Daar groeide hij onder Co Adriaanse ('mijn 2e vader') uit tot een dragende speler. Daarna ging hij zijn 1e Portugese avontuur aan bij Sporting Espinho, een club waarbij hij later terug zou keren. Ook speelde hij 2 jaar voor Fortuna Sittard en 1 seizoen bij FC Eindhoven waarna hij opnieuw naar Portugal vertrok. Via Vitória Setúbal, SC Esmoriz en ADC Lobão stopte hij in 2001 op 38-jarige leeftijd en werd hij trainer in Dubai. Later keerde hij terug naar Nederland en vestigde zich in Dronten. Vanuit daar werkte hij als jongerenwerker en trainde hij meerdere amateurclubs.
Discriminatie en kritek
Tijdens zijn loopbaan als speler kreeg Doufikar maar vaak genoeg te maken met kritiek. Dat ging lang niet altijd over zijn voetbalkwaliteiten, maar voornamelijk over zijn 'andere' achtergrond. Zo moest hij ooit van scheidsrechter Hans van Ettekoven 'opdonderen naar zijn eigen land'. Zelf ging Doufikar ook wel eens over de schreef. Ooit kreeg hij 7 potjes schorsing aan zijn broek toen hij zijn kop verloor en de scheidsrechter plus de assistent-coach van de tegenstander aanviel. De vanuit Portugal teruggekeerde pionier van de Nederlandse sport zag dat het land waarin hij opgroeide, was veranderd. Al bleef 1 ding hetzelfde: altijd maar blijven vechten tegen de (voor)oordelen vanwege zijn Marokkaanse roots.
Lak hebben
Hij weet dat niet iedereen in Nederland zo over hem en andere landgenoten denkt. Toch interesseert het multiculturele debat hem niet zo veel. Politiek vindt hij al helemaal niks. "Al die politici vallen door de mand", zei Doufikar ooit in een interview. Politiek drijft mensen uit elkaar, vindt hij. "Dingen als voetbal juist niet." Hij heeft er lak aan en doet al sinds jaar en dag lekker zijn ding in jongerencentrum De Meerpaal in Dronten, waar hij jongelui met van alles en nog wat bezighoudt. Ook is zijn 'zoon' Hakim Ziyech een vaste gast. Die wandelt daar doodleuk binnen als Hakim uit Dronten, en niet als de Marokkaans international van Ajax. Daar neemt hij tijd voor de anderen. Iets dat hem door zijn geestelijk vader Aziz bij is gebracht.
Trotse overtuiging
"Veel Marokkaanse spelers, waaronder Hakim, noemen mij hun vader. Ik heb een pad vrijgemaakt voor iedereen die na mij volgde", liet Doufikar ooit vallen. Met beide benen op de grond blijven staan, terwijl je tegelijk om moet gaan met meer dan kritiek, is iets dat oud-voetballer als geen ander kan. Niet alleen als voormalig speler, maar vooral als mens. Want of het nou om adviezen, interviews of andere dingen gaat: iedereen kan bij Doufikar terecht. "Ik heb mijn best gedaan en blijf dat doen, zoals mijn vader dat heeft opgedragen. Datzelfde wil ik nu uitstralen naar anderen."
)
)
)
)
)
)
)
)
)