)
)
)
)
)
)
Ze heeft het rampjaar 2016 verwerkt en kijkt al weer naar voren. Nadine Broersen is vol goede moed op weg naar Tokio. Zondag is het NK meerkamp in Apeldoorn een eerste voorzichtige tussenstop.
Papendal is dinsdag haar thuis. ,,Sprinttraining met Bart Bennema en daarna het krachthonk in.” Na het horrorjaar 2016 oogt Nadine Broersen (26) weer ontspannen. Ze heeft afscheid genomen van Ronald Vetter, de man die haar begeleidde naar de wereldtitel in 2014. Pelle Rietveld is haar nieuwe coach en Bart Bennema, de man achter Dafne Schippers, staat haar bij op de sprintnummers
,,Voor mijn gevoel ben ik een beetje op nul begonnen”, zegt de atlete uit Dongen als ze de opgeklopte melk door haar cappuccino laat dansen. ,,Ik ben – dankzij Pelle - met heel veel nieuwe dingen gestart. Eigenlijk houd ik helemaal niet van nieuwe dingen, maar ik dacht: ik moet nu uit mijn comfortzone gehaald worden. Ik wist dat dat goed voor me is. Ergens vind ik het ook wel weer leuk. Ik heb het gevoel dat ik sinds jaren weer veel leer. Elke dag. Ik ben super perfectionistisch en wil alles altijd goed doen. Daarom vind ik het wel prettig dat ik nog vier jaar de tijd heb. Dus ja, het voelt allemaal wat meer ontspannen.”
Hoe anders was 2016. Een Olympisch seizoen dat niet bracht wat ze ervan verwacht had. Welk beeld blijft hangen?
,,Dat van een absoluut rampjaar. Gelukkig heb ik het in Talence (waar ze in september een internationale meerkamp won) goed kunnen afsluiten, maar daarna was het goed nadenken over wat ik nog wilde met mijn carrière. Mijn zelfvertrouwen zat op nul.”
Hoe verwerk je zo’n jaar?
,,Met heel veel goeie mensen om me heen. Uiteindelijk kwam ik zelf tot het besef dat er veel meer in zit dan ik heb laten zien. Maar daarvoor moest ik wel op zoek naar een andere coach. Ik ben wat dat betreft blij dat ik Pelle Rietveld heb gevonden.”
Nadine Broersen werkte vanaf 2011 samen met Ronald Vetter, de man die haar naar de wereldtop had geloodst. Hoe groot was uiteindelijk de invloed van de factor coach op het mislukken van haar Olympische missie?
,,Die is groot, misschien wel desastreus. Het speelde in ieder geval een veel grotere rol dan de blessures. Het is gewoon heel erg lastig als je al vanaf januari voelt dat het niet meer werkt tussen jou en je coach. De klik tussen ons was anders geworden. We hadden meningsverschillen over van alles en nog wat en op een gegeven moment is de klik helemaal weg. Je moet elkaar voor de volle honderd procent kunnen vertrouwen. Dat vertrouwen was weg en dan wordt het lastig.”
Speelde de opkomst van Anouk Vetter, de dochter van de coach, een rol bij die verwijdering?
,,Nee, dat had er absoluut niks mee te maken. Het speelde al vanaf januari en toen was Anouk nog niet in beeld als kanshebber op de Europese titel. Het was niet zo dat ik voelde dat hij meer aandacht had voor haar dan voor mij.”
Het vertrouwen was weg, maar Broersen bleef.
,,Het feit dat het in een Olympisch jaar gebeurde, maakte het voor mij blijkbaar lastig om keuzes te maken. Daarnaast zat ik met een soort van loyaliteitskwestie. Breken met je coach doe ik niet zomaar. Stiekem wist ik echter ook wel dat het niet goed was, maar kennelijk kan ik niet binnen een dag zeggen: we stoppen er mee. Ik had het wel moeten doen.”
Had iemand anders voor jou die knoop moeten doorhakken?
,,Het lastige was dat ik mijn gevoel niet letterlijk naar buiten wilde brengen. Omdat ik dan zelf zou gaan twijfelen. Ik had zoiets van: laten we er het beste van maken en wie weet komt het dan wel goed. Maar dat was een naïeve gedachte.”
Het moet vooral emotioneel een moeilijke periode zijn geweest?
,,Ik denk dat dat het aller zwaarst was. Ik ben heel erg een gevoelsmens. Ik moet, vind ik zelf, wat vaker egoïstisch zijn, maar dat zit niet in mijn karakter. Dus houd ik wel altijd rekening met anderen. Ik heb van het afgelopen jaar geleerd dat ik wat vaker aan mezelf moet denken. Het is alleen wel een dure les geweest.”
Was Rio het dieptepunt of het keerpunt in een jaar waarin de ellende je bleef achtervolgen?
,,Eerder een dieptepunt. Na mijn wedstrijd in Rio (waarin ze dertiende eindigde) zat ik totaal niet lekker in mijn vel. En dat heeft best lang geduurd. Tot ik op een gegeven moment dacht: Ik heb wel twee Olympische Spelen gedaan. Iets waar ik vijf jaar geleden nog van droomde. Daar moet ik gewoon trots op zijn en er is meer dan alleen maar de Spelen. Mensen hebben nog lang niet gezien wie ik ben. Er zijn nog genoeg doelen. Het is niet zo dat ik dertig ben en niet meer vooruit ga. In dat opzicht is Rio uiteindelijk ook een inspiratie geweest. (zuur lachend) Maar ik had toch liever dat dit in een ander jaar was gebeurd. Of helemaal niet.”
Inmiddels laat Broersen er geen misverstand over bestaan waar ze aan begonnen is. Aan de ‘Road to Tokyo’ staat er in koeienletters op haar website.
,,In november dacht ik: laat ik dat er eens opzetten. In de weken na Rio was ik nog niet zo ver. Toen zat ik nog te vol met emoties. Een paar weken voor Rio had ik me nog afgevraagd of ik wel naar Rio moest gaan. Achteraf ben ik blij dat ik het heb gedaan. Dat ik heb afgemaakt waar in aan begonnen was. Zonder blessures.”
Uiteindelijk ben je dus naar je dieptepunt toegegaan.
,,Het gaat erom dat het me niet klein heeft gekregen. Ik ging niet voor een dertiende plek naar Rio, maar aan de andere kant zijn er niet veel die me dat kunnen navertellen. Als ik eerlijk ben, had ik van tevoren ook niet veel anders kunnen verwachten.”
Wat was wel het keerpunt?
,,Dat op een gegeven moment ook bij mij de maat vol was. Daarna ga je wel nadenken. Over wat ik nog wil. Toen dacht ik: ik wil nog zoveel.”
In de jonge Pelle Rietveld vond ze de juiste man voor de lange weg naar Tokio.
,,Ik was er tijdens het seizoen al een beetje mee bezig. Pelle coachte me soms al tussen de regels door. We kennen elkaar heel erg goed. We zitten op een lijn en hij grapte na het EK (begin juli, een maand voor de Spelen) dat hij beschikbaar was. Toen overstappen was geen optie, maar het zette me wel aan het denken. Waarom niet? Na Rio heb ik direct Pelle gebeld met de vraag of we samen Talence konden doen. Of hij me wilde trainen. Hij zei direct ja.”
Broersen won de meerkamp in Talence.
,,Die weken er naar toe waren zo ontspannen. En ook in de wedstrijd klopte het gewoon. We zijn daarna samen gaan zitten. Hij zei: ik denk dat ik voor jou de beste coach zou kunnen zijn. Dat dacht ik dus ook.”
Dit weekeinde ‘doen’ ze samen het NK. De opmaat naar het EK in Belgrado. Wat is haar doelstelling voor het NK?
,,Die heb ik niet echt. Ik verwacht er niet te veel van. In heb me nog even afgevraagd of ik deze winter wel het indoor-seizoen mee zou pakken. Het is allemaal zo nieuw nog. Letterlijk bij elk onderdeel ben ik met nieuwe dingen bezig. Ik moet mezelf niet te veel druk opleggen. Ik zit in een leerproces, maar aan de andere kant vind ik het ook leuk om wedstrijden te doen. Ik denk dat het daarnaast goed is om weer wat wedstrijdritme op te doen.”
Ben je niet bang dat de buitenwereld wel iets van je verwacht?
,,Dat is en was het probleem niet. Ik ben er heel goed in om mezelf druk op te leggen. Omdat het voor mij nooit goed genoeg is. Soms zit ik mezelf daarmee in de weg. Want soms ook moet je even tevreden kunnen zijn met wat je gedaan hebt.”
)
)
)
)
)
)
)
)