Marijne na bronzen plak met India op HWL: 'Pa, ik hoop dat je meekijkt'
i

ANP

Marijne na bronzen plak met India op HWL: 'Pa, ik hoop dat je meekijkt'

admin • 13:37, 11-12-2017 / Laatste Update: 13:14, 12-12-2023

Sjoerd Marijne heeft een pittige tijd achter de rug: in 2015 werd hij ontslagen als bondscoach van de Nederlandse hockeysters en binnen een half jaar verloor hij zijn ouders. Het leven lacht hem nu, als bondscoach van de Indiase mannen, weer een beetje toe.

India versloeg Duitsland en pakte daarmee de bronzen plak in de finale van de Hockey World League. Het land is hockeygek en dus kan Marijne daar niet eens normaal over straat. ,,Ik had voortdurend een bodyguard naast me, al voelde ik geen gevaar. De beleving is intens en niet alleen in het stadion", vertelt Marijne aan De Volkskrant. ,,Met die druk moet je leren omgaan."

Uitdaging

De Nederlander was eerst nog bondscoach van de vrouwen, maar werd doorgeschoven naar het mannenteam: ,,Het is een uitdaging om de nummer 6 van de wereld te begeleiden. We wonnen meteen de Asia Cup, maar na de groepsfase bij de HWL kwam de kritiek. Ik wist wat me van de media te wachten stond." De media zit namelijk bovenop de hockeyers en volgen alles op de voet: ,,Het lijkt een beetje op de gekte in het voetbal. Ik blijf er redelijk nuchter onder."

Kritiek als bondscoach

Niet iedereen stond te springen toen Marijne de opvolger werd van Max Caldas bij de Oranje hockeysters. Maartje Paumen al helemaal niet, liet ze weten in haar biografie Altijd tot het uiterste: ,,Ik heb vanaf het begin geen goed gevoel gehad over zijn aanstelling. Sjoerd miste de status en de uitstraling van een bondscoach." Marijne maakt zich niet te druk om die uitspraak: ,,Voor mezelf hoef ik niks te bewijzen, maar het is wel fijn dat het nu goed gaat. Ik weet dat ik nooit mijn gelijk zal halen."

Foto: ANP. 

Geen litteken

In 2015 won Oranje 'maar' zilver op het EK, na de nederlaag tegen Engeland, en daardoor kon Marijne zijn spullen pakken: ,,Ik kan het heus wel loslaten. Ik vond het onrechtvaardig om mij weg te sturen. Mijn ontslag was onnodig, het onbegrip overheerst." Hij hoeft het boek van Paumen dan ook niet te lezen: ,,Ik ben niet zo geïnteresseerd in de waarheid van Paumen. Ik wil zelf nog een boek schrijven over die periode. Dan weten de speelsters hoe het écht is gegaan."

Verlies

Na dat pijnlijke afscheid verloor hij in een half jaar tijd allebei zijn ouders: ,,Met het overlijden van mijn zieke moeder had ik rekening gehouden, want het ging al een tijdje slecht met haar, maar de dood van mijn vader kwam heel onverwacht. Ik heb hem zelf gevonden. Mijn vader was mijn allergrootste vriend. Daarom keek ik omhoog na de winst op België in de kwartfinale en dacht: 'pa, ik hoop dat je meekijkt.'"