)
)
)
)
)
)
Routinier Piet Raijmakers noemde Jeroen Dubbeldam ooit de Johan Cruijff van de paardensport. Men zou bijna gaan geloven dat de 42-jarige springruiter uit Weerselo meer is dan dat. Een jaar na de wereldtitel in Caen behaalde hij met SFN Zenith N.O.P. de Europese titel in Aken. In beide gevallen leidde Dubbeldam de nationale equipe ook nog eens naar goud.
In Aken drong hij definitief door tot de galerij der groten. Hij voltooide de trilogie. Dubbeldam is de enige Nederlander ooit die olympisch kampioen werd bij de springruiters (Sydney 2000/De Sjiem) én de enige die de wereldtitel veroverde. Meer valt er eigenlijk niet te winnen. De Europese titel is niet uniek. Johan Heins ging hem voor, in 1977 te Wenen met Seven Valleys Z.
Dubbeldam is niet een ruiter die het ene concours na het andere wint. Hij richt zich op het grote werk en forceert nooit. Liever niet naar de Olympische Spelen, waar hij sinds 2000 niet meer aan deelnam, dan met een paard dat er niet aan toe is.
Het was een wonder dat Dubbeldam vorig jaar met Zenith de Wereldruiterspelen won. ,,Hij was toen pas tien'', kijkt de ruiter terug. ,,Maar alles klopte. Die prestatie konden we hier niet meer verbeteren, wel evenaren. Dat is gelukt. Het is eigenlijk niet te geloven dat Zenith in een jaar alleen nog maar beter is geworden. Een kleine terugval van een paard van deze leeftijd was normaal geweest.''
Verkoop
Zenith blijft lang genoeg bij Dubbeldam om aan de Olympische Spelen van Rio de Janeiro mee te doen. Het Springpaardenfonds Nederland, voor 75 procent eigenaar van het paard, heeft dat toegezegd. Pas daarna volgt verkoop.
Onmiskenbaar heeft Dubbeldam iets met Aken. In 2001 won hij er de Grote Prijs, als - na Jos Lansink - de tweede Nederlander ooit. Vijf jaar later leidde hij in de Duitse stad Oranje naar historisch goud op de Wereldruiterspelen. Met Piet Raijmakers, Gerco Schröder en Albert Zoer.
Emotie
Zijn meest emotionele moment beleefde Dubbeldam misschien wel in 2005. Hij had er voor gekozen in Aken afscheid te nemen van De Sjiem. Op een gegeven moment stapt hij met de legendarische schimmel de piste in. Onaangekondigd. Het paard heeft amper zijn hoofd om de hoek gestoken of 50.000 toeschouwers geven hem een staande ovatie.
,,Alles wat ik ben, dank ik aan hem'', stamelde de ruiter, terwijl de tranen hem over de wangen stroomden. Tien jaar later zou je bijna gaan geloven dat het andersom was.
Lees ook: De Jong baalt van ‘muiterij’ Locadia
Lees ook: Dumoulin ‘aangenaam verrast’ door tweede plek
)
)
)
)
)
)
)
)