De hoogte- en dieptepunten van dit schaatsseizoen
i

ANP

De hoogte- en dieptepunten van dit schaatsseizoen

admin • 13:25, 12-03-2018 / Laatste Update: 19:28, 07-01-2024

Met het WK Allround achter de rug kunnen we wel zeggen dat het schaatsseizoen zo goed als voorbij is. En wat voor een seizoen?! Wéér een medailleregen op de Spelen, toch concurrentie van andere landen én tijd voor nieuw schaatstalent. Dit waren de hoogte- en dieptepunten van dit seizoen.

1. Hét seizoen van 'Koning Kjeld'

Nadat hij de Spelen 4 jaar geleden op een dramatische wijze misliep, was Kjeld Nuis dit keer wél van de partij in Pyeonchang. Nuis moest en zou revanche nemen door 2 gouden plakken te pakken op de 1000 en 1500 meter. De druk van het Nederlandse publiek, maar ook de druk die hij zichzelf had opgelegd, was gigantisch. Toch flikte hij het en nam 2 plakken mee naar huis.

Tekst loopt door onder de foto

Foto: ANP

Zijn seizoen zou helemaal compleet zijn geweest als hij ook nog wereldkampioen sprint zou zijn geworden, maar dat zat er helaas niet in. Hij miste op 0,15 seconden de gouden plak, achter Håvard Lorentzen. Maar toch, die olympische plakken heeft-ie binnen en wij hebben genoten van Koning Kjeld!

2. Esmee Visser

Iedereen - inclusief Esmee zelf - was stomverbaasd toen ze zich wist te plaatsen voor de 5000 meter op de Olympische Spelen in Pyeongchang. Sterker nog: ze wist niet eens wanneer de Spelen precies waren. Wie had ooit kunnen bedenken dat de pas 22-jarige Visser meteen goud zou pakken bij haar olympisch debuut? Precies. Niemand.

Tekst loopt door onder de foto

Wat een heerlijk moment was dat! Om Visser met een glimlach van oor tot oor door de schaatshal te zien huppelen, zonder enig idee te hebben wat haar allemaal overkwam. ,,Ik heb wel lekker geschaatst", zei ze na afloop, alsof ze een blokkie om was geweest. Wat hebben we van haar genoten, en wat een belofte voor de toekomst!

3. Patrick Roest

Nog zo'n jong talent waar we nog heel veel van gaan zien: Patrick Roest. Ook hij zorgde voor een gigantische verrassing op de Spelen, door het zilver te pakken op de 1500 meter, achter Nuis. Daar waar we eigenlijk hadden gerekend op Koen Verweij, was het ineens Roest die op het podium stond. Dat had hij zelf ook totaal niet verwacht, maar wat een rit! Hij reed een persoonlijk record in 1.44,86.

Tekst loopt door onder de foto

Hij pakte ook nog brons op de ploegenachtervolging in Pyeongchang en dit weekend op de Coolste Baan van Nederland was het wéér raak: goud op het WK Allround. Oké, het kwam natuurlijk voornamelijk door de val van Sverre Lunde Pedersen dat Roest er ineens met het goud vandoor ging, maar toch. Het jonge talent bleef ook schaatskoning Sven Kramer voor, dus dik en dik verdiend.

4. Sven Kramer

We hadden het hem zó gegund. Sven Kramer ging niet voor minder dan 3 gouden plakken naar Pyeongchang. Het werd er maar 1, op de 5000 meter. De 10 kilometer: dat moest Sven's moment worden. Dé revanche op de verkeerde wissel in 2010 en op de nederlaag tegen Jorrit Bergsma in 2014. Maar het werd allesbehalve Sven's moment: hij werd slechts 6e.

Tekst loopt door onder de foto

Hij baalde natuurlijk als een malle, maar groot sportman die hij is, stond hij toch de pers te woord: ,,Ik was gewoon niet goed genoeg." Er was nog een teleurstellende bronzen plak die een heel klein beetje de pijn verzachtte, maar ook de massastart werd een teleurstelling. Net als het WK Allround afgelopen weekend. 'Slechts' 4e, terwijl hij dé grote favoriet was voor de titel. Maar ondanks alles blijft Sven een groot sportman, waar we hopelijk nog heel lang van mogen genieten.

5. Ireen Wüst

Nog zo'n grote sportheld: Ireen Wüst. Onze beste olympiër aller tijden. Wat een seizoen heeft ze achter de rug: met ups, maar ook zeker met downs. Vooraf de kritiek: kan ze het nog wel? Is ze niet te oud? Om ze vervolgens allemaal weer keihard de mond te snoeren. Goud op de 1500 meter, zilver op de 3000 meter en op de ploegenachtervolging. Maar wel een - voor haar - toch teleurstellende 9e plek op de 1000 meter.

Tekst loopt door onder de foto

Foto: ANP

Bij haar - zeer waarschijnlijk - allerlaatste olympische rit ooit kwamen de tranen. Het was misschien niet helemaal wat ze ervan gehoopt had, want een sportvrouw als Wüst gaat altijd voor goud, maar wat een topper. De WK Allround in het olympisch stadion moest haar toernooi worden, maar dat werd het helaas niet. Ze moest genoegen nemen met het zilver, achter Miho Takagi.

Wat hopen we met z'n allen dat ze voorlopig nog lekker doorgaat en wie weet, héél misschien toch nog 1 Olympische Spelen mét Ireen Wüst. Gewoon, om het af te leren.

6. Jorien ter Mors

Als iemand een lekker seizoen heeft gehad, is het Jorien ter Mors wel. Ze werd olympisch kampioen op de 1000 meter langebaan én won brons op de 3000 meter aflossing in het shorttrack. Ze is daarmee de eerste Winterspelen-olympiër ooit die 2 plakken pakt in 2 verschillende sporten. Ter Mors was bezig aan haar laatste kunstje op de shorttrackbaan, dus hoe mooi dat ze haar carrière af heeft kunnen sluiten mét een plak.

Tekst loopt door onder de foto

Als kers op de taart was er ook nog het WK Sprint. Met een 2e en een 3e plek op de 500 meter en 2 keer een 1e plek op de 1000 meter pakte ze de wereldtitel met 2 vingers in de neus, nadat concurrente Nairo Kodaira ziek moest opgeven. In 1 jaar tijd én olympisch kampioen op de 1000 meter lange baan, brons op de 3000 meter aflossing in het shorttrack én wereldkampioen sprint. Wat een seizoen heb je dan gehad.

7. Nederlandse sprinters

Waar er 4 jaar geleden nog een volledig oranje podium op de 500 meter bij de mannen was, hadden de Nederlandse sprinters dit jaar geen schijn van kans. Titelverdediger Michel Mulder wist zich niet eens te plaatsen voor de Olympische Spelen van Pyeongchang. Maar ook de andere Nederlandse troeven kregen het dit jaar niet voor elkaar.

Tekst loopt door onder de foto

Broer Ronald Mulder was de beste Nederlander op de 500 meter in Pyeongchang, maar eindigde slechts als 7e. Kai Verbij werd 9e en Jan Smeekens, die 4 jaar geleden nog 2e werd achter Michel Mulder op 12 duizendste, werd 10e. Ook bij de vrouwen hadden we op de 500 meter niets in te brengen. Beste Nederlandse schaatster was Ter Mors, op een 6e plek.

Gelukkig veel hoogtepunten, maar ook zeker wat dieptepunten. Mooi om te zien dat Nederland weer stevige concurrentie krijgt, zeker nu de Noren weer terug zijn van weggeweest. De schaatsen kunnen weer in het vet, tot volgend seizoen!