Mart Smeets (78) is voor velen de bekendste Nederlandse sportjournalist ooit. 'De Mart' presenteerde decennia Studio Sport, was in veel kranten columnist en schreef tientallen boeken. De Haarlemse ex-basketballer schudt de anekdotes uit de mouw. Een daarvan is zeer aangrijpend.
Smeets was onlangs te gast in de podcast In de waaier van Thijs Zonneveld en Hidde van Warmerdam. Hij kreeg de vraag waar hij aan denkt bij wielrennen in de jaren ‘90. “Virenque”, reageert hij direct, tot groot plezier van Zonneveld. “En ik begin gelijk te kotsen als ik de naam Virenque uitspreek.”
Een van de dingen die Smeets dwars zit, is dat de Franse oud-wielrenner Richard Virenque op een dag waarop een collega stierf wel heel uitbundig zijn etappe zege vierde. Dat was op 18 juli 1995, toen Fabio Casartelli door een val in de afdaling van de Col de Portet d’Aspet om het leven kwam in de Tour de France. 'Vivi' won dus die rit.
Huilen
Smeets spuwt niet alleen zijn gal over Virenque, maar vertelt ook over de dramatische nasleep van het ongeval. Smeets was ter plekke namens de NOS. Hij trok onder meer op met Johan Woldendorp, de inmiddels overleden ex-sportjournalist van Trouw.
"Hij begint te huilen", weet Smeets nog. "Hij begint zo ongelooflijk te snikken. En ik dacht: waarom moeten we nog verder fietsen? Waarom moeten we deze idiote martelgang uitvoeren?" Hij doelde op de etappe de dag na het ongeval die in wandeltempo werd uitgevoerd. "Je kan beter gewoon rijden dan heel langzaam rijden."
Zwaarste etappe
"Het was de zwaarste dag die ik mijn leven in de Tour heb doorgemaakt", zegt Smeets.
"We komen in Peau aan. Ik ben altijd fan geweest van Frans Maassen. Hij had iets wat veel renners toen niet hadden, een HBS-diploma, en dat kon je wel merken. Hij begon toch te janken. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Op het plein stonden groepjes renners te huilen. Jongens, jongens, dat heeft een indruk op me gemaakt." Maassen is een ex-profwielrenner, die onder meer de Amstel Gold Race won, in 1991.
Werkverslaafd
Elders in het gesprek erkent Smeets werverslaafd te zijn. Daarvoor moest hij een hoge prijs betalen. Zijn tweede en huidige vrouw, Karen Mulder, heeft hem dit verteld: "De enige werkwoorden die je echt goed kan doen, zijn interpreteren en werken." Hij heeft geen spijt dat hij zijn leven voor een groot deel heeft gewijd aan de journalistiek.