)
)
)
)
)
Schiet de bal over het hek en je moet de bal uit de kalme wateren van de haven halen. Of je raakt de toren van Kamerlengo Castle uit 1420. Sportnieuws.nl bezoekt 1 van de meest bijzondere stadions van Europa: Igralište Batarija.
Tekst: Martijn Baars, foto's: Robert Hüsken (en Getty Images)
Het logo prijkt nog vol trots op het witgeverfde gebouwtje: HNK Trogir 1912. Maar de trots is er niet meer. De club is al sinds 2009 failliet. Daarvoor beleefde de Kroatische ploeg een kortstondig avontuur in de tweede divisie van het land. Nu zijn het amateurs die ons passeren. Ergens diep weggestopt in de Kroatische voetballadder maken ze hun meters.
Geen beveiliging te zien
Bij de spelersingang van het stadion, dat plek biedt aan een kleine 1200 toeschouwers, staat een lege campingstoel. Daar zou iets van een beveiliger moeten zitten om ongewenste personen buiten de deur te houden. Nu staat er een flesje desinfectant op. Verder houdt niets ons tegen om even binnen te kijken.
De stoeltjes op de tribune aan de lange zijden hebben een nét te felle kleur. We hopen afgebladderde stoeltjes te zien. Het dakje bedekt met mos en overwoekerd door onkruid. Maar HNK Trogir houdt de zaak goed bij: de stoeltjes zijn felblauw en hagelwit, zonder ook maar een vies plekje te zien. En dan: dé grote doorn in het oog, kunstgras.
Kunstgras
Bah. De eeuwenoude havenstad Trogir, 30 minuten rijden van de grote stad Split en maar een kwartier van de luchthaven van de gelijknamige stad, is namelijk allesbehalve kunstmatig. Trogir bestaat al sinds de 3e eeuw vóór Christus en is de afgelopen 2500 jaar door onder andere de oude Grieken, Romeinen en Venetianen bezet geweest. Al die historie zie je terug in de stad. En temidden van al dat pracht en praal ligt dus een voetbalveld.
Niet te vergelijken met Gibraltar
We kennen de plaatjes van dat stadion in Gibraltar, wat ook mooi ligt. Of stadionnetjes in IJsland, de Faeröer Eilanden of andere oorden. Maar weinig stadions kunnen zeggen dat ze midden in UNESCO werelderfgoed liggen. En het Igralište Batarija is ook nog eens een stadion wat je mooi kan bezoeken als je met je ouders of je vriendin mee bent naar Kroatië. Terwijl zij de toren van de Kathedraal Sv. Lovro (Laurentius) beklimmen, kun jij doen alsof je geïnteresseerder bent in het fort Kamerlengo. Daar voetbalt dus HNK Trogir 1912.
Jonge gasten druppelen met voetbaltassen om hun schouders het stadion binnen als wij er namens Sportnieuws.nl onze ogen uitkijken. Terwijl de zon wegzakt in de Adriatische Zee, kijken zij ons raar aan als we foto's staan te maken van hun simpele kunstgrasveld. Maar wij vinden het meer dan dat. Natuurlijk was het nóg perfecter geweest als er echt gras in lag, zoals in onderstaande foto uit langvervlogen tijden.
Maar de gaten in de netten achter de goals, de toren van het 650 jaar oude fort en het feit dat andere amateurclubs uit de regio hier dus 1 keer per jaar hun uitwedstrijd mogen spelen, vinden we vet. Het liefst zouden we hier zélf ook voetballen, het is namelijk zó idyllisch en ondenkbaar om dit in Nederland te hebben.
Maar we moeten het doen met deze ene keer. Terwijl de spelers hun kousen op hun enkels doen en zonder scheenbeschermers aan hun training beginnen, verlaten wij de historische stad en 1 van de meest bijzondere stadionnetjes van Europa. Voordat de kunstlampen aanfloepen en het fort van Kamerlengo in tl-licht een beetje van zijn magie verliest.
)
)
)
)
)
)
)
)
)