)
)
)
)
)
)
Spakenburg is al twee jaar een heuse sensatie. Vorig jaar werd de club bekend na een grandioos bekeravontuur, waarin de halve finale werd bereikt. De positieve lijn wordt dit jaar moeiteloos doorgezet: de club staat stijf bovenaan in de Tweede Divisie. Dit alles onder leiding van de geboren en getogen Bunschoten-Spakenburger Chris de Graaf. Een intiem verhaal over SV Spakenburg, het geloof en zijn ambities.
De 36-jarige De Graaf is sinds een paar jaar actief Christen en is daar heel open over. Een aantal jaar geleden begon hij zich te verdiepen in het geloof en blikt daar nu, jaren later, op terug. In hoeverre is hij gegroeid in het geloof? “Het is lastig om te zeggen of ik nu verder ben of niet. Ik verdiep mij nog altijd in het geloof en ben er alleen maar meer van overtuigd geraakt dat dit voor mij de juiste weg is. Het geloof is een houvast voor mij in alles wat ik doe. Als trainer geeft het mij rust. Hoeveel ik ook van voetbal houd, het is allemaal maar relatief.”
De Graaf is erg open over het geloof en dat vindt hij belangrijk. Hij is niet bang wat anderen daarvan vinden. “Als een club mij bijvoorbeeld niet als trainer zou willen hebben vanwege het geloof dan is dat prima. Het geloof gaat voor mij boven voetbal, zo ver ben ik ondertussen wel."
Tweestrijd
Zijn voetbalwerkzaamheden combineert De Graaf tot op heden nog altijd met een bedrijf dat hij samen met zijn assistent-trainer runt: Matchday. Een adviesbedrijf in de salesbranche. “Ik werk wel iets van 60-70 uur in de week. Ik deed eerst al het voetbal buiten mijn werktijden om, maar dat is met een jong gezin gewoon niet haalbaar. Ik plan nu iets meer, waardoor het beter te doen is.”
Een aantal jaar terug nam de trainer een sabbatical, om te kijken hoe hij alle belangrijke facetten in het leven kon balanceren: voetbal, werk en gezin. Nog altijd heeft hij de sleutel niet gevonden. De sabbatical duurde ook veel te kort; drie maanden om precies te zijn. Spakenburg had hem weer nodig en toen zij kwamen, zei nota bene zijn vrouw tegen hem dat hij het aanbod moest aannemen. Ondanks dat dit ten koste zou gaan van tijd met de familie.
Die tijd is hem nu nog meer waard dan ooit. “Ik heb twee dochters van drie en vijf. Die zijn altijd vroeg wakker, tussen 6.00 uur en 8.00 uur is dus altijd gereserveerd voor hen. Ik drink bijna geen alcohol meer, mijn leven is topsport en ik wil altijd helder van geest zijn als ik met de familie ben. Ik plan vaste momenten op woensdag, vrijdag en zondag met de familie. Ben ik vrij, gaan we direct een weekend weg om samen te zijn.”
Ambities in de voetballerij
De Graaf is dol op het voetbal en op het trainerschap. Hij is erg enthousiast en wil nog zat bereiken. Maar over zijn specifieke ambities is hij niet zeker. Daar heerst een duidelijke strijd binnen hemzelf. Tussen gevoel, dromen en ambities. “Ik zou heel graag een keer in het profvoetbal willen coachen”, zegt de trainer terwijl zijn ogen oplichten. “Ik wil ervaren wat er gebeurt als je elke dag met je staf met zo’n team bezig bent. Ook wil ik elke wedstrijd in een stadion spelen. Ik ben verslaafd aan die beleving, je voelt gewoon alle energie.”
Aan de andere kant twijfelt De Graaf heel erg of hij in ‘het wereldje’ past. “Ik ken mezelf; ik ga geen dingen doen waar ik mij niet prettig bij voel. Als ik dus ergens kom waar het even slecht gaat en de achterban wat anders van mij verwacht, dan ga ik dat honderd procent niet doen.”
)
24 februari 2024, 05:59
Spakenburg en IJsselmeervogels, het is al jaren een derby om van te smullen. Waar vroeger alleen het dorp Bunschoten-Spakenburg op de derby afkwam, is het nu al een tijd een commerciële bedoening. Beide ploegen doen het goed in de Tweede- en Derde Divisie, een derby lijkt er volgend jaar weer aan te komen. Als het aan Spakenburg-trainer Chris de Graaf ligt, komt de derby zo gauw mogelijk: “Ik heb nog nooit een derby gewonnen, die rekening staat nog open.”
SV Spakenburg
Het gaat goed met Spakenburg, de club koerst af op een kampioenschap in de Tweede Divisie en de trainer is gelukkig. Hij werkt veel, ziet zijn gezin en denkt weloverwogen na over zijn ambities - die hij nog niet altijd helder voor ogen heeft. Er is in ieder geval één constante factor in zijn leven, die altijd zal blijven: Spakenburg. “Ik ben heel erg blauw en heel fanatiek; dat is gewoon voor altijd mijn club. Als ik nu ontslagen word, begin ik volgende week in Spakenburg 5 en kijk ik elke zaterdag naar de wedstrijden vanaf de tribune.”
)
)
)
)
)
)
)
)