)
)
)
)
)
,fit(1200:))
De voormalig tennisster Andrea Petkovic lijkt een nieuwe carrière na te streven: journalist of schrijver. De 36-jarige Duitse, ooit nummer 9 van de wereld (in 2011), heeft een blog geopend, waarop ze opvallend filosofisch uit de hoek komt.
De in voormalig Joegoslavië geboren Petkovic had een fraaie tennisloopbaan. Ze bereikte bij drie van de vier grandslamtoernooien minstens de kwartfinale en ze won zeven WTA-toernooien. Ook won ze in 2014 de laatste editie van het WTA Tournament of Champions. In 2022 zette ze een punt achter haar profcarrière, sinds 2023 is ze commentator bij Tennis Channel.
Petkovic' blog
Petkovic stond bekend om haar benaderbaarheid, vermakelijke interviews en natuurlijk ook de 'Petkovic Shuffle', een dansje om overwinningen mee te vieren. Maar op haar nieuwe blog, dat ze begin 2024 lanceerde, laat ze wat diepere lagen zien. Ze noemt haar blog bijvoorbeeld Finite Jest, een verwijzing naar het boek Infinite Jest van David Foster Wallace. Da's een dikke pil van duizend pagina's met een postmoderne inslag, waarin tennis ook een rolletje speelt.
Petkovic schrijft dit over het boek en haar blogtitel: "Wallace dacht misschien dat tennis een oneindige grap is, maar ik kan hem verzekeren dat hij er dan naast zit." ('Jest' is Engels voor grap of spot.) "Maar ik weet dat hij gevoel voor ironie heeft, dus ik denk dat hij dat ook wel weet."
Leeftijd
Ook schrijft ze over de merkwaardige wijze waarop atleten worden benaderd. Zo verwondert ze zich erover dat sporters tegen de dertig jaar al als oudjes worden gezien. "De oude dag komt al snel in het leven van een tennisser", aldus Petkovic. "Terwijl andere mensen pas net beginnen met hun ambities te verwezenlijken, en nog hoopvol en optimististch zijn, en zich afvragen wat de toekomst hen zal brengen, worden tennissers al 'veteranen' genoemd door tv-presentatoren. Ik ben daar nog niet overheen. Dat kan ik wel vergeven, maar niet vergeten. Ik was pas 28!"
De Petkovic-shuffle. Tekst gaat door na de video
Identiteit
Ook gaat ze in op haar identiteit als profsporter. "Als je met pensioen gaat, dan ga je dood. Want een deel van je identiteit sterft. Dan is rouw toepasselijk. Het is een proces. Uiteindelijk vond ik comfort. Als je jezelf ontdoet van een identiteit waarvan je dacht die onafscheidelijk bij je hoorde, dan bevrijd je jezelf. Je hebt dan de vrijheid om welke verdomde identiteit je ook maar wil aan te nemen."
)
)
)
)
)
)
)
)