)
)
)
)
)
,fit(1200:))
"Dat ik niet voetbalde op zondag is de enige reden dat je me nu nog kent", grapt IJsselmeervogels-icoon Jaan de Graaf. De inmiddels zeventigjarige oud-spits maakte furore bij AZ'67 en Go Ahead Eagles, maar is vooral bekend door zijn geloofsovertuiging. Zelfs aantrekkelijke aanbiedingen van topclubs als Ajax, Feyenoord en Fenerbahçe wees hij zonder aarzeling af.
De Graaf was de eerste Nederlandse speler die vanwege zijn geloofsovertuiging weigerde om op zondag te voetballen. "Het komt steeds minder voor, maar Folkert (Velten, red.) en ik waren destijds ook al uitzonderingen. Al moet ik zeggen dat ik het nu, in deze tijd waarin zoveel geld in het spel is, misschien anders had gedaan. Nu kan het helaas niet meer", vertelt Mister IJsselmeervogels lachend in een gesprek met Sportnieuws.nl.
)
12 april 2025, 06:00
"Het kan nu niet meer misgaan", steekt IJsselmeervogels-legende Jaan de Graaf van wal tegen Sportnieuws.nl. De club uit Bunschoten-Spakenburg bereidt zich al voor op een groot kampioenschap met duizenden fans rondom de haven én weet dat de terugkeer van de 'Derby van Spakenburg' binnen handbereik is.
'Johan Cruijff van het amateurvoetbal'
De Graaf, geboren en getogen op een steenworp afstand van IJsselmeervogels, groeide uit tot een legende in het amateurvoetbal. Als spits van De Rooien verdiende hij de bijnaam 'Johan Cruijff van het amateurvoetbal' en liet hij met 199 doelpunten een onuitwisbare indruk achter. "Ik had er zeker meer uit kunnen halen, misschien zelfs Oranje. Alleen ik weigerde van mijn geloof af te stappen", gaat De Graaf verder. Heeft hij weleens spijt gehad? "Nee, nooit."
'Daar kon ik toch niet mee aankomen?'
Zijn succes bij IJsselmeervogels leverde een stoet aan scouts op, afkomstig uit zowel binnen- als buitenland. "Feyenoord, PSV, Fenerbahçe, Dortmund.. Maar ik weigerde mijn geloof op te geven. Ajax ging zelfs zover dat penningmeester Jaap van Praag met een koffer vol geld bij mij thuis stond. Het contract heb ik nog steeds, alleen mijn handtekening ontbreekt. Ze boden me een salaris gelijk aan dat van Piet Schrijvers: een vast bedrag én 1500 euro per punt." Met een grote grijns voegt hij eraan toe: "Al kreeg je toen maar twee punten voor een overwinning."
De voormalig spits had het gevoel dat hij zijn oma niet tekort kon doen. "Mijn moeder overleed toen ik 13 was, mijn vader toen ik 20 was. Hoe kon ik mijn oma dan vertellen dat ik op zondag zou gaan voetballen? Clubs stonden letterlijk en figuurlijk bij ons op de stoep, maar mijn oma begreep er niets van. Ze wist niet wat haar overkwam en hield voor zulke figuren de deur dicht."
)
24 februari 2024, 06:00
Spakenburg is al twee jaar een heuse sensatie. Vorig jaar werd de club bekend na een grandioos bekeravontuur, waarin de halve finale werd bereikt. De positieve lijn wordt dit jaar moeiteloos doorgezet: de club staat stijf bovenaan in de Tweede Divisie. Dit alles onder leiding van de geboren en getogen Bunschoten-Spakenburger Chris de Graaf. Een intiem verhaal over SV Spakenburg, het geloof en zijn ambities.
'Ik verdiende thuis véél meer'
Voor de Spakenburger was er buiten het geloof nog een reden om een fulltime carrière als profvoetballer nooit serieus te overwegen. "Ik had een heel goedlopend bedrijf", doelt De Graaf op zijn eigen bakkerij in het dorp. "Ik verdiende thuis véél meer dan met voetballen. Ik zag het ook als hobby en ik zou weleens kijken hoe ver ik zou kunnen komen."
AZ durfde de gok wél aan
Uiteindelijk kwam er tóch een Eredivisieclub die het wél met hem aandurfde: AZ. "Er was duidelijk afgesproken dat ik alleen op zaterdagavond zou spelen, en ik had een behoorlijk hoog salaris gevraagd. Ik dacht: dat accepteren ze vast niet. Maar de gebroeders Molenaar, die hier uit de streek komen en me natuurlijk al kenden, stemden ermee in. Ze dachten dat ik na het tekenen wel overstag zou gaan. Niet dus", vertelt de goedlachse De Graaf.
Prachtige anekdotes
In de 'verschrikkelijke mooie jaren' bij AZ waren het veelal successen, maar tijdens een toernooi in Napels ontstond één van de meest bijzondere anekdotes. "De finale was net op zondag, om 22.00 uur..." zegt De Graaf, die het beslissende duel simpelweg niet kon spelen vanwege zijn geloof. "Ik zat op de bank en toen werd het verlenging. Op het moment dat de klok precies middernacht sloeg, zei ik: 'Gooi mij er maar in, het is maandag.' En wat denk je? Ik scoorde de 1-0. Je zou er zo een film van kunnen maken", vertelt hij lachend.
Als afsluiter tóch nog één anekdote van hetzelfde toernooi in Napels. "Kees Kist had het jaar ervoor de Gouden Schoen (Europees topscorer) gewonnen en was daar enorm geliefd. Veertigduizend mensen schreeuwden: 'Kista, Kista!' Toen liep ik als een van de eerste spelers het veld op. Met mijn lange blonde haar leek ik wel een beetje op Kees, dus ik zwaaide en blies kusjes naar de supporters. Ze hadden niet eens door dat ik het was. Later kwam Kees zelf het veld op, herkende niemand hem. Dat vind ik nou echt humor", sluit De Graaf lachend af.
)
)
)
)
)
)
)