Marianne Vos: van alleskunner, relatie met wielrenster tot bijzondere band met Annemiek van Vleuten

Marianne Vos zet al meer dan haar halve leven de wielerwereld op z'n kop. Op haar vijftiende begon zij met winnen en daar is zij - nu ze 36 jaar is - nog steeds niet mee opgehouden. We nemen je mee in de jarenlange zegetocht van Vos.

Vos deed álles in haar carrière: veldrijden, baanwielrennen, wielrennen op de weg én mountainbiken. In het seizoen 2001/2002 - ze was toen hooguit vijftien jaar oud - werd ze vierde op de NK veldrijden. Een jaar later pakte ze al haar eerste medaille: brons. In 2005/2006 beukte ze naar haar eerste grote successen: goud op de EK én WK en zilver op de NK bij het veldrijden.

Nog altijd rijdt Vos wedstrijden in het veldrijden. Sterker nog: fast forward in de tijd heeft zij meer dan honderd zeges te pakken. Daar zitten zeven Nederlandse titels bij en liefst acht wereldtitels. Ook won zij nog tweemaal het EK.

Marianne Vos op de baan

We maken heel even een uitstapje naar het baanwielrennen. In 2007/2008 won zij meerdere medailles op de NK én een gouden medaille bij de puntenkoers op de WK. Een seizoen later pakte zij goud op de Olympische Spelen bij die puntenkoers. Zij reed later in haar carrière nog tweemaal een seizoen op de baan, wat ook nog wat gouden plakken op WK's en NK's opleverde. In 2013 sloot zij haar baancarrière af.

Marianne Vos op de weg

Vos was vóór haar achttiende al uitstekend in het veldrijden, maar dat was wel de leeftijd waarin zij doorbrak op de weg. Ze won in 2006 het NK op de weg en pakte de regenboogtrui tijdens het WK. Het bleek het startschot voor een carrière waarin de prijzen en medailles zich opstapelden. De teller staat inmiddels op 250 zeges op de weg.

In 2012 bereikte Vos een nieuw hoogtepunt, door wederom goud te pakken op de Olympische Spelen. En ditmaal niet op de baan, maar bij de wegwedstrijd. Een jaar eerder won zij al de Ronde van Italië en dat deed ze in 2012 dunnetjes over.

Het leverde haar in 2013 de prijs voor Sportvrouw van het Jaar op, die zij in 2008 en 2009 ook al won. Er zijn slechts twee vrouwen (Sjoukje Dijkstra en Leontien van Moorsel, allebei zes keer) in de Nederlandse geschiedenis die de prijs vaker wonnen.

Annemiek van Vleuten

Vos had een grote concurrent bij het wegwielrennen: de inmiddels 41-jarige Annemiek van Vleuten. Maar die twee zagen elkaar niet alleen als concurrenten. Van Vleuten zag Vos altijd als grote voorbeeld en kreeg ook steun van Vos. Na die harde val van Van Vleuten op de Olympische Spelen van 2016 kreeg zij een foto van Vos. Daar stond een quote van Winston Churchill bij: Success is not final, failure is not fatal. It is the courage to continue that counts.

Opnieuw een stijgende lijn

Naarmate Vos ouder werd, leek zij haar doelen enigszins te verleggen. Zij ging zich meer richten op ééndagskoersen. Dat bereikte een toppunt in 2021, toen zij de Amstel Gold Race en Gent-Wevelgem won en tweede werd bij Parijs-Roubaix.

Vervolgens bleef het twee seizoenen iets stiller rondom Vos. Zij won nog wel het puntenklassement bij de Ronde van Frankrijk in 2022 en die van de Ronde van Spanje in 2023, maar echte grote prijzen bleven uit. In augustus 2023 moest zij zelfs - voor de tweede keer dat jaar - onder het mes: zij werd geopereerd aan haar heupslagader in haar linkerbeen en was daarom minimaal tien weken uit de roulatie.

Zij miste daardoor kracht in haar been, gaf zij aan op Instagram. "Het is dit seizoen erger geworden. Het was niet makkelijk voor mij dat het niet beter werd." Einde carrière voor Vos? Absoluut niet: zij is 2024 begonnen met het winnen van Omloop Het Nieuwsblad en Dwars Door Vlaanderen. In zowel de Ronde van Vlaanderen als Parijs-Roubaix werd ze vierde.

De vriendin van Marianne Vos

Vos maakte in juli 2022 bekend dat zij met Moniek Tenniglo, ook een wielrenster, een relatie heeft. Nadat zij het geel greep in de Ronde van Frankrijk, zei ze: "Ik bedank altijd mijn ouders en familie, nooit mijn vriendin, terwijl zij ook voor mij heel belangrijk is. Zij mag ook mee in de spotlights staan, al betekent dat niet dat we nu plots dubbelinterviews gaan geven of zo."

Privémuseum

Haar familie was altijd nauw betrokken bij haar carrière. Vader, moeder en broer waren heel vaak met een camper naast het asfalt te vinden. Of dat nou in Nederland, België, Frankrijk of Italië was. Haar vader heeft in Babyloniënbroek, een klein plaatsje in Noord-Brabant, een privémuseum van zijn dochter. In Vos' eigen huis is nauwelijks iets te vinden over wielrennen of over haar eremetaal; dat staat allemaal opgeslagen bij vader Henk Vos.