Jerdy Schouten vindt houvast in rituelen en was fan van Cesc Fabregas: 'Mijn vader had hem op mijn muur geschilderd'
Jerdy Schouten in actie namens Oranje. © Pro Shots

Jerdy Schouten vindt houvast in rituelen en was fan van Cesc Fabregas: 'Mijn vader had hem op mijn muur geschilderd'

Rick Kraaijeveld • 06:00, 24-06-2024

Jerdy Schouten is één van de sterkhouders op het middenveld van Oranje op dit EK. Vrijwel niemand kan meer om zijn naam heen. Volgens hem is het EK het hoogste podium. Maar hij blijft er wel goed rustig onder. Hij gaat de wedstrijden in met de gedachte: ‘gewoon weer een wedstrijd, maar dan voor het Nederlands elftal’. Schouten houdt van die vastigheid, en die vindt hij in rituelen.


Het is een geweldig jaar voor Jerdy Schouten. Hij kwam terug naar Nederland om Champions League te spelen bij PSV, voor het kampioenschap te gaan én om zijn pasgeboren nichtje vaker te zien. Een ander doel dat hij had, was het Nederlands elftal halen. En ook dat flikte hij. Schouten is vaste basisklant op het EK in Duitsland.

Cesc Fabregas als idool

En het gaat nog eens goed ook, twee wedstrijden gespeeld en vier punten. De knock-outfase van het toernooi ligt binnen handbereik. “Dat merk je ook wel aan de sfeer. We kijken met z’n allen vrijwel elke wedstrijd, dat is wel mooi. Maar als het saai is dan loop ik ook gewoon weg”, grapt Schouten. Hij kijkt uiteraard naar middenvelders van andere ploegen, daarin valt er één speler enorm op. “Rodri, dat vind ik echt een geweldenaar."

Muurschildering

Vroeger was er een andere middenvelder waar Schouten graag naar keek, Cesc Fabregas. “Toen hij bij Arsenal speelde, genoot ik enorm van hem. Ik wilde niet per se net als hij worden, ik vond hem gewoon erg goed.”

Hoe keepen een mentaal spel werd voor Bart Verbruggen: 'Na een kwartier was ik verkocht'

23 juni 2024, 21:59

Het was een prachtige quote die Bart Verbruggen deelde: 'Don’t believe the hype, don’t believe the drama'. Hij leerde deze wijze les van Vincent Kompany, toen zijn trainer bij Anderlecht. Het is de manier waarop Verbruggen in het leven staat. En waardoor hij stoïcijns te werk blijft gaan. Een verhaal over de mindgame die keepen heet.

Veel kinderen hadden vroeger dan een poster boven hun bed hangen van hun idool. Voor kleine Jerdy was dat net wat anders. Hij had een creatieve vader. “Vroeger had ik op mijn muur Cesc Fabregas staan. Mijn vader had hem op de muur geschilderd. Hij had hem op de muur getekend. Dat heb ik niet overgenomen van hem hoor, ik ben niet zo creatief.”

Bijgeloof en rituelen

De creativiteit heeft Schouten dan niet meegenomen van zijn vader, maar wel het gebruik van rituelen. Volgens Schouten zat dat er al vroeg in bij hem, door zijn vader. “Mijn vader was vroeger al bijgelovig. Hij nam voor mij altijd dezelfde handdoek en dezelfde onderbroek mee.”

Schouten ging er zelf mee verder. Hij eet bijvoorbeeld graag altijd hetzelfde de avond voor een wedstrijddag en wast zijn haar het liefst elke dag voor de wedstrijd. “In Italië ontstond het ritueel om bijvoorbeeld risotto te eten. Maar dat doe ik nu niet meer. Zo ben ik dan ook wel weer, ik pas mijn rituelen aan als het moet.” Bij Oranje kan hij natuurlijk niet per se hetzelfde doen als bij PSV en andersom. “Het gaat er wel om dat ik dan bij PSV steeds hetzelfde doe en ook hier bij Oranje steeds hetzelfde doe.”

'Gewoon weer een wedstrijd'

De rituelen zijn belangrijk voor hem en laten hem relativeren. Zo zijn veel situaties niet per se nieuw voor hem, in zijn gedachten. “Die herhaling van stappen, altijd hetzelfde doen voor een wedstrijd, dat houdt mij rustig. Dan voelt een wedstrijd op het EK voor mij als ‘gewoon weer een wedstrijd’, het is eigenlijk weer hetzelfde. Maar dan nu voor het Nederlands elftal. Het is niet nieuw, daar houd ik me aan vast."

En met die instelling is hij een belangrijk figuur geworden bij Oranje. Een baken van rust op het middenveld. De man die in Italië van wasmachine naar professor is gegaan, is dat laatste ook bij Oranje. Aan vertrouwen heeft Schouten ook geen gebrek dit EK. Hij ziet Nederland zomaar ver komen dit toernooi.

“Frankrijk en Spanje vind ik wel twee goede landen, er is niet één echte favoriet. En als je die landen noemt, waarom zou je onszelf dan ook niet noemen? Wij konden ook zomaar voor komen tegen Frankrijk, daarna kwamen we er nog een paar keer gevaarlijk uit. Je bent gewoon opgewassen tegen een land als Frankrijk, er zit genoeg in bij ons."